Meneer leest een boek: 'Ons Eten'

Waar haalt Unox de tomaten voor onze soep? En wat voor tomaten zijn dat? Wie doet de sla van Albert Heijn in een zakje? En wie heeft de ‘sla in een zakje’ eigenlijk uitgevonden? Waarom kiezen sommige boeren ervoor biologisch te produceren, en met welke argumenten blijven andere gangbaar boeren? Mac van Dinther van de Volkskrant ging op zoek naar de antwoorden op deze, en heel veel andere vragen. In ‘Ons Eten’ leidt hij ons naar de oorsprong van ons dagelijks eten, de tomaat, de aardappel, sla, varken(svlees) en yoghurt. Een soort Keuringsdienst van Waarde op papier. Meneer leerde er veel van. Het werd hem duidelijk dat niet de boer, maar de supermarkt en meneer zelf bepalen hoe er met land en dier wordt omgegaan. En hij weet nu wat lange yoghurt is, ook niet onbelangrijk. Bovenal genoot hij. Want ‘Ons Eten’ leest als een avontuur, een culinaire roadmovie, gevuld met echte karakters, gegroefde koppen, gebeitelde meningen, en turen over eindeloze bedauwde velden in de opkomende zon. Je voelt de liefde voor  het Hollandse land in elke zin. Net als de oprechte interesse in zowel de gangbare als biologische boer, de soepkoker van Unox en de bedenker van de uit-elkaar-vallende slakrop.
Alleen, who the fuc is Tony le Duc en wat doet hij prominent naast Van Dinther op de voorkant? Hij zorgde voor de fotografie. Niet voor de talrijke foto’s van boer Dick of varken Eva, die zijn van Mac van Dinther zelf. Nee, de fotografie van de recepten. De recepten. Het enige overbodige deel van dit boek. Best leuk dat ze in het thema van het boek blijven (aardappel, tomaat..), maar een moetje, is de indruk van meneer. In een boek over Ons Eten horen recepten, blijkbaar. Onze Recepten. Ach. En voor alleen die fotografie verdient Le Duc blijkbaar een plek op de cover? Raar.
‘Ons Eten’ is een heerlijk boek. Leerzaam, interessant en prachtig en liefdevol geschreven.
Ons Eten – Mac van Dinther €35,00 bij Bol.com