Heroverweging 2.0: een nieuwe bitch

En zo legde meneer rij drie. Met taps gezaagde steentjes, in weerwil van eerdere met krachttermen doorspekte overwegingen. Een mooie rij drie, wil hij graag toevoegen, waarvoor hij tapstengevolge maar weinig cement nodig had. Vol goede moed zette hij zich aan de volgende ring. Maar hoe hij ook paste, hoe taps zijn steentjes ook waren, het paste niet. Kieren tussen de stenen. Kieren everywhere. Meneer probeerde op het oog een kierplek weg te anglegrinder. Hop, steentje verknald. Bitch. Dingen op het oog doen is niet meneers sterkste punt. Met het zweet op de rug en de ca vier nog volgende ringen in gedachte bleef hij passen en meten, zonder resultaat. Diep in zijn hart wist hij wat hem te doen stond. Hij wilde het alleen nog niet aan zichzelf toegeven. Fuckit-heroverweging 2.0: ‘tapering bricks’, zoals dat in de internationale pizzaovenwereld heet. Het volledig op maat zagen van je steentjes. Dus niet alleen taps, maar ook nog onder een hoek in het horizontale vlak. Hogere zaag en meetkunde. Op het Forno Bravo forum (als u ooit meneer na wilt doen moet u daar zijn) vond meneer een fantastische excelsheet die de zaaghoeken geeft bij een zekere ovendiameter en de betreffende ring. Gelukkig mét een plaatje want meneer snapte er geen reet van. Hij ging aan het werk. De steen bleek ongeveer 6 graden taps te moeten lopen en 10 graden in het horizontale vlak. Die 6 graden bleek meneer zelf met een touwtje en 3 HAVO al aardig accuraat berekend te hebben. De 10 graden  creëerde hij in slechts een half uur met geodriekhoek, potlood en anglegrinder. En het paste. Eureka! Meneer heeft ook de hogeschoolvaardigheid van het pizzabouwen onder de knie.

Alleen dat half uur. Per steentje. Een grove berekening leerde dat meneer nog 55 steentjes nodig heeft voor de bol. Die allemaal eerst moeten worden afgetekend (2 minuten), van waalformaat naar vierkant gezaagd (3 minuten), opnieuw afgetekend (2 minuten), naar taps gezaagd (4 minuten), en tenslotte opnieuw afgetekend en tot ‘tapered’ steentje moeten worden gezaagd (30 minuten). Inclusief enige een leercurve komt dat toch al snel neer op 32 uur tekenen en zagen. En dan heeft meneer nog niks gelegd. En laten we wel zijn, zo’n anglegrinder is een heerlijke bitch maar erg precies is zij niet. 10, 12 of 15 graden: het zal haar worst wezen. En NIEMAND op het forum gebruikt een anglegrinder als primaire apparaat, ze hebben allemaal de meest waanzinnige 10 inch cirkelzagen of lintzagen waarmee ze onder de scherpste hoeken oogverblindend strakke steentjes kunnen zagen. ‘Fuck it’, brulde meneer plots. Mevrouw liet verschrikt haar kopje thee vallen. ‘Ik huur een zaagmachine’. Mevrouw durfde niks meer te zeggen. Twintig minuten later stond meneer bij Boels.nl een watergekoelde tafelzaagmachine af te rekenen. Voor een week. Met een zaagblad van een halve meter. Bitch.

Wat een ding. Wat een beestachtig apparaat. De nonchalante kracht, die vanzelfsprekende terloopse vernietiging van steen (en als je niet uitkijkt vlees en bot). Meneer zaagde in 5 minuten alle steentjes voor de koepel doormidden. En in nog vijf minuten waren al die steentjes ook mooi taps. Zes graden precies. Hoe glad, hoe vreselijk lekker strak. Wroaw. De tien graden in het horizontale vlak had wat meer voeten in de aarde. Daar bleek zelfs dit apparaat niet voor gemaakte te zijn. Hij kan alleen onder 90 of 45 graden zagen. Maar meneer is niet voor een zaagblad te vangen. En na enig instelwerk had hij zijn ‘getaperde’ steentje, die hij in serie kon maken. Het was prachtig. Nu alleen nog even de week doorkomen met al meneers vingers. En wachten tot het stopt met regenen.