Ondertussen in Istanbul (4)

Meer dan 90% van de straatverkopers in Istanbul venten brood, maiskolven of gepofte kastanjes. Meneer betwijfelde of hij de resterende 10% inmiddels niet ook achter de kiezen had. Of 9% eigenlijk, want hij had in de afgelopen week één maal in het voorbij gaan een karretje met rijst en kikkererwten gezien. Culinair gezien geen hoogtepunt wellicht, maar je wilt je verzameling nou eenmaal compleet hebben. Rijst met kikkererwten werd dus zijn maandagmissie.

Tot zijn verbazing bleken de krochten van culinair Istanbul nog voor verschillende verrassingen te kunnen zorgen. Zo scoorde hij:

• Een bordje met suikerstroop doordrenkte cakes met room (YTL 2, €1)
• een bordje baklava-achtig spul, wederom doordrenkt met suikerstroop (YTL 2)
• een broodje gebakken lever, aardappeltjes en groente (YTL 3)

En tenslotte, na vier uur lopen en vierhonderd keer verdwalen op de Grand Bazaar was hij daar: De rijst met kikkererwten verkoper. Voor YTL 1,50 kreeg meneer zijn bakje met een vorkje en een servetje. Jubelend werkte meneer de lauwe koolhydraten naar binnen. Na de laatste hap, zeeg meneer uitgeput maar tevreden op een stoepje ineen. Het was hem gelukt. De twee kilo niervet, speknek en pijn in zijn rechterarm waren het allemaal waard. Meneer had de grote Istanbul Straatvoedsel Challenge getackelt.

‘s Avonds las hij in zijn geleende Lonely Planet dat werd afgeraden in Istanbul rijst te eten omdat die een vervelende bacterie kon bevatten. Hm. Een zien hoe meneer de nacht doorkomt.