Over kurk gesproken (2)

In het gebied (Alentejo, nabij de Spaanse grens) waar de wateetonsjes vertoefden stonden ook kurkbomen. And plenty of them. De tuinman vertelde ons (in het Portugees, dus misschien had hij het wel over die zeurende pijn in zijn onderrug, weten wij veel) dat de kurkeiken eens in de negen jaar gestript werden. Meneer vond het een beetje zielig, zo’n gestripte boom. Toen meneer nog een meneertje was vertelde hij en zijn vriendjes elkaar altijd dat wanneer je de bast van een boom rondom doorsnijdt, hij dan sterft. En als meneer dan zo’n kurkeik ziet waar doodleuk over een lengte van twee meter, rondom 5 centimeter bast is weggesneden dan moet hij wel even slikken. Het zit diep.

Geef een reactie Reactie annuleren

Misschien vind je dit ook leuk

Nieuwe Wateetons site

In 2006 startte meneer Wateetons nietsvermoedend een culinair blogje. 15 jaar later bestaat het nog steeds, met 3000+ posts, 8 boeken, honderden workshops en één Meneer. En, een nieuw design dat beter recht doet aan de vele producten van Ome Meneer Wateetons.

Dingen die ons opvielen in Hongarije

Drie weken reisden wij met een busje door Hongarije. Dit viel ons op. Van ambulance geluid tot walnoten, tot het toetjesassortiment en de super mcfreeze.