Hemabierbottel

‘t Werd wel eens tijd, verdorie. Helder als een Zweeds meer en blond als een Zweedse schone. Meneers Hema-bier was al tijden klaar om gebotteld te worden. Hij had alleen geen flesjes. Meneer drinkt namelijk geen bier. Hij houdt zelfs niet zo van bier. Een tripel op z’n tijd, een IPA misschien. Eéntje. Maar nimmer zul je hem op zaterdagochtend sjouwend met een kratje betrappen. Een leeg kratje halen is natuurlijk een mogelijkheid, maar bij zijn Jumbo is de legeflessenverzameling volledig geautomatiseerd en geanonimiseerd. “Fuck it”, dacht hij toen hij het merk Pitt ontdekte van 21 cent per flesje, €5 voor een hele krat. “Daar gaan we niet moeilijk over doen.” En zo stond hij bierflesjes leeg te gieten in de gootsteen. Casa Wateetons vulde zich met de onbestemde odeur van probleemdrinken. Alleen de oude urinegeur miste.

Een voordeel van goedkoop bier is dat de etiketten ook goedkoop zijn. Meer dan de overtuigingskracht van een kwartiertje heet water hadden ze niet nodig om zich gewonnen te geven. Nu had meneer een kratje lege, schone en anonieme flesjes. Het bier mat rond de 1005. Er zaten dus nog wat restsuikers in. Over het alcoholpercentage kan hij niks zeggen want hij had zijn SG-meter niet bij zich toen hij het bier maakte. Zijn ‘meten is weten’-adagio is meer een do-as-I-say-dingetje. De smaak was mild. Blond, weinig hoppig en met weinig bitter. Met recht een Hema-biertje. Via een siphon vulde hij de flesjes. Twaalf stuks. Elk flesje kreeg een theelepeltje suiker, voor de nagisting op fles. Maanden geleden kocht hij al eens een kroonkurkapparaat en een stuk of honderd kroonkurken. Eindelijk kon hij die gebruiken. (Anders bieden Grolschflessen uitkomst, maar krijg dat logo maar eens van die fles geweekt). Het bleek een pokkewerk, meneer is blij dat hij geen 20 of 50 liter bier maakte, maar het werkte wel. Als etiket plukte hij wat gekleurde Hemalogo’s van het internet en printte die willekeurig op een stickervel. Dat ziet er eigenlijk wel heel vrolijk uit, en best professioneel uit.

Nu minimaal enkele weken wachten om er dan één te ontkurken tijdens een €1 euro ontbijtje van de Hema. Die naam van probleemdrinker heeft hij nu toch.