No waste crumble met een zuurtje

Ook meneer at lekker met kerst. Niets menselijks is hem vreemd. Met een uitpuilende koelkast, vriezer en droogkast probeerde hij dat wel zo no-waste mogelijk te doen. Ook een beetje om te schoppen tegen de overdaad der kerst. Want zo is hij, een puber in het diepst van zijn gedachten.

Tweede kerstdag at hij bij de Wateetons gezusters, die vorige jaar het Too Good 2 Go-diner hadden bedacht. Hij viert dat no waste feestje dus niet alleen. Boks. De eerste dag bereidde hij zelf wat: onder andere een mooie zelf uitgebeende Beemsterlant rib uit de vriezer op de Bastard, een charcuterieplankje met zelfgemaakt spul dat hij in overvloed heeft, aangevuld met de sympathieke buitenbeentjes-kaasjes van Albert Heijn die vriendin Wateetons in haar koelkast tegenkwam (dubbel no waste, score!), een zelfgemaakte membrillo en een paar mild verrimpelde gevulde courgettes die niet te vreten bleken.

Hoogtepunt van de avond was – naast het kindekejezus natuurlijk- de crumble. Toegegeven, die stond in de kerst Allerhande van 1998 waarschijnlijk al in het rijtje ‘kan echt niet meer’, maar meneer leest de Allerhande niet. Dus dan mag het. Wat hem optilde tot blogwaardig was het gebruik van zuurbes en kemirinoten in de vulling waardoor deze fris en crunchy bleef in plaats van alleen maar zoet en zacht.

Onderstaande recept kun je natuurlijk aanpassen aan de hand van jouw voorraadkast. Maar vergeet het zuurtje en de crunch niet.