Meneer Wateetons maakt kaas (7) Het proeven der kaas

Een maand na het maken der kaas sneed meneer hem aan. Vier weken rijpen levert een jonge kaas op. Maar meneer nam liever geen risico, hij heeft al eens 5 kilo uitgedroogde kaas ongeproefd moeten weggooien omdat hij deze te lang had laten liggen. Dat zou het niet nogmaals gebeuren. De huidige geitenkaas had daarenboven geen coating, een extra risico. En, jonge geitenkaas heeft toch net wat meer pit dan jonge koemelkkaas.

Meneer was nog op tijd, slechts een millimeter of vijf was ingedroogd. De binnenzijde was zeer lichtgeel en volledig egaal. Nauwelijks een belletje te bekennen. De geur was op z’n minst apart, meneer heeft flink zitten snuiven maar kon maar geen benaming verzinnen. ‘Plastic achtig’ klonk steeds in zijn hoofd, maar dat zal hij toch niet over zijn eigen kaas zeggen, potverdrie. Niet onaangenaam, maar vooral erg apart. En heel licht. De smaak was ook vrij licht, ontegenzeggelijk jong. Meneer is jonge zelfgemaakte schapenkaas gewend en die is pittiger. Het zit ergens tussen jonge schaap en koe in. Helaas was hij wat aan de zoute kant. Niet verschrikkelijk maar wel merkbaar. De twee kleine theelepeltjes zout waren dus toch te veel geweest. Twee collega’s die mochten/moesten proeven waren niet van mening dat de kaas te zout was. Maar dat kan beleefdheid geweest zijn.

Al met al geef ik dit kaas experiment een 7-. En eet ik hem gewoon lekker op.