Vanillevla, dat maakt u toch zeker zelf.

Uit de serie ‘dingen die u met minder moeite en voor minder geld in de supermarkt kunt kopen’ vandaag: vanillevla. Het stond al een poosje op mijn verlanglijstje, al had ik het Volkskrant artikel nodig om me dat weer te herinneren. Vanillevla, zo doorsnee, zo goedkoop, zo lekker. En dat maken het natuurlijk gewoon zelf.
Het daadwerkelijk maken van de vla is in minder dan tien minuten gebeurd. Daar staat helaas tegenover dat het dan nog zes uur kost voor de vla volledig is afgekoeld en je weet of het gelukt is. Meneer spendeerde de afgelopen dagen dus relatief weinig tijd in de keuken, maar wel veel tijd zittend voor de koelkast.

Ingrediënten, voor 1 ruime portie:

• 3 eidooiers
• 300 dl melk
• een klein snufje zout
• 30 gram suiker
• vanille (bij voorkeur een stokje, maar essence of vanillesuiker kan desnoods ook)
• (ca 10 gram maizena)

Doe de melk in een pan en laat deze langzaam au bain marie warm worden met het vanillestokje erin. Meng ondertussen de rest van de ingrediënten door elkaar tot een papje zonder klonten. U kunt er een scheutje melk bijdoen zodat straks niet de helft van het ei-mengsel aan uw mengbeker blijft plakken. Giet als de melk een graad of 50 heeft bereikt het ei-mengsel in een klein straaltje bij de melk, al roerend. Verwarm continu rustig roerend de vla verder. U zult merken dat het stroperiger wordt. Verwarm tot een graad of 80. Blijf roeren. Laat het niet koken. Giet de warme vla, die als het goed is nog wat vloeibaarder is dan u wenselijk acht, in een bakje. Bedek met plasticfolie en laat afkoelen.

Een alternatieve bereidingswijze is om de maizena weg te laten en de eidooiers en uw rechterhand al het werk te laten doen. Dit is wat arbeidsintensiever want het vereist heftig kloppen met de garde tijdens het verwarmen, maar ook gedurende het afkoelen (tot handwarm). Dit leverde na volledig afkoelen een toetje op dat heerlijk romig en luchtig was, maar juist de luchtige consistentie niet helemaal op vanillevla leek. Desondanks geeft meneer aan deze bereidingswijze de voorkeur boven die met maizena.
En wat maken we van de vanillevla? Een vlaflip natuurlijk!