Het proppa der Coppa

Coppa, poging drie. Meneer geeft niet op.

Hij ging ongeveer als volgt te werk. Een ribstuk van zeshonderd gram werd in stukken gesneden en vermengd met 25 gram nitrietzout en vijf gram suiker. In een afgesloten plastic bakje werd dit negen dagen in de koelkast bewaard om te rijpen en te ontvochten. Na negen dagen goot meneer het vrijgekomen vocht weg, spoelde het vlees af en depte het droog. Hij had runderdarm gekocht om zijn Coppa te maken. Die heeft een grotere diameter dan varkensdarm, maar niet zo veel groter als meneer had gedacht. Een keer of anderhalf misschien, een centimeter of drie. Het formaat van de stukken vlees was veel groter dan de diameter van de darm. Er moest dus wat bijgesneden worden alvorens de stukken vlees in de darm pasten. Daarna kruidde meneer het vlees volgens het volgend recept:

• 5 delen suiker (één deel is in dit geval ongeveer 2 gram)
• 4 delen zwarte peper
• 2 delen knoflook
• 1 deel foelie
• 1 deel jeneverbessen
• 2 delen korianderzaad
• 1 deel piment

Nu was het zaak er Coppa van te maken. Dat betekent dus niet door de molen, maar de losse stukken vlees dicht op elkaar in de darm gepropt. Handwerk dus. Ik zal u zeggen: meneer heeft hernieuwd respect voor de professionele Coppamakers van deze wereld. Het bleek behoorlijk lastig er een compacte worst van te maken. Veel luchtbellen, een onregelmatig uiterlijk, een gescheurde darm en een slagveld op het aanrecht.

Maar goed, ze hangen. Over een paar maanden hoort u of het ook te eten is gebleken of dat we voor poging vier gaan.