Leuk! Parool artikel #undergroundboerenmarkt
Weet u nog, de #undergroundboerenmarkt van vorige week. Het Parool was er ook, en interviewde organisator Marjan Ippel en enkele microproducenten. Het is een geweldig leuk stuk geworden, met dé openingszin van 2010: “er hangt een worst in je haar”. U zult begrijpen dat de gerookte parasolbungelaars van meneer een prominente rol spelen.
Dus ren allemaal naar uw boekhandel en haal de zaterdagkrant. En als u daar toch staat, vraag dan gelijk even of uw boekverkoper wel voldoende exemplaren van meneer’s Handboek voor de Vinex-jager ingekocht heeft. Volgende week maandag, 31 mei, zou het in de schappen moeten liggen. Met dit handboek in de hand staat op de volgende #undergroundboerenmarkt, gewoon zélf gedroogde worsten te verkopen. Of stadsduivenpaté. Of zelfgemaakte camembert. Of zelfgestookte alcohol. Mocht u er overigens wat voor voelen om in groepsverband één van deze vaardigheden live door meneer Wateetons en Sjoerd Mulder aangeleerd te krijgen, neem dan contact op met meneer. Hij en Sjoerd zijn voornemens binnenkort met een serie Vinex-jagerworkshops de markt te bestormen.
Oh, en nee, meneer Wateetons heet géén Sjoerd Mulder, hij schreef het boek samen mét Sjoerd Mulder, de stadsjager van de Wallen. Of zoiets.
Update: en omdat de krant van dinsdag al weer bijna op de mat ligt, hier de scans van het artikel uit het PS van de week van afgelopen zaterdag.
0 reacties op “Leuk! Parool artikel #undergroundboerenmarkt”
Geef een reactie
Misschien vind je dit ook leuk
Ultieme patat of friet maken volgens de triple cook methode
Kan de klassieke Vlaamse friet nog beter? Nog krokanter? Ja, dat kan hij. Met de triple cook methode. Check hieronder het recept, inclusief filmpje.
Varkensaspic recept
Een mooie varkensaspic, zeker als deze op natuurlijke wijze gemaakt is, is een kunststukje en een smaakexplosie. Check het filmpje en recept.
agenda
DROOM JIJ ER OOK VAN OM MIDDEN IN DE ZWEEDSE NATUUR EEN EDELHERT UIT TE BENEN?
Schrijf je nu in.
Wateetons wilde weekend
Eenmaal boven gekomen trof ik een bedompte ruimte aan met stalletjes en veel mensen. Ik heb een rondje gelopen en moest ernstig mijn stem verheffen om uiteindelijk in het Engels mijn koffie te bestellen, eigenlijk was het meer snauwen wat ik deed… in steenkolen Engels een bevel afroepen. Ik kan namelijk helemaal niet goed schreeuwen.
De mensen achter de stalletjes zagen er allemaal keurig uit, mensen die je als buurman of buurvrouw zou willen hebben. Enthousiast en vrolijk, soms wat onzeker maar toch bovenal aangenaam.
De indruk die de mensen waartussen ik me bevond achterlieten was er een waar ik me in het geheel niet mee wil associëren. Veertigers met kinderwagens, duidelijk veel te laat met kinderen begonnen. De tijd begint voor hen te tikken, alles lijkt er op dat ze vooral bezig zijn duizend pittenbrood te consumeren om maar gezond te leven en natuurlijk ook zo lang mogelijk te leven want niemand wil met 3 pubers opgescheept zitten als je al tegen de 60 aanloopt en nog met je gezondheid loopt te kwakkelen ook. Bio consumenten die hun kinderen onbespoten producten voorschotelen en vooral vinden dat het lekker is, of dat ook daadwerkelijk het geval is of niet, het is gezond dus lekker. Het soort mensen die E nummers per definitie verafschuwen maar ook niet de moeite nemen eens te kijken wat die E nummers nou eigenlijk echt voorstellen.
Ik weet het, ik gooi ze allemaal op een hoop en natuurlijk ben ik er ook eentje, al is mijn kind al 13 en ben ik 40 jaar oud. Ik fiets de hele stad door voor bijzondere ingrediënten, ik rook mijn eigen vlees, ben soms dagen bezig een tomatensaus te perfectioneren. Maar E nummers en duur bio voedsel, nee… daar hou ik me dan weer niet mee bezig. Toch voel ik me nooit echt thuis tussen de mensen als ik naar de boerenmarkt ga in de Jordaan of naar de pure markt in park Frankendael. En ook deze undergound boerenmarkt is niet voor mij, jammer.
Hoe het komt joost mag het weten.
Van de week ga ik opzoek naar jullie boek, ben erg benieuwd!