Amandelspijs. Mevrouw Gasteetons maakt het. Meneer Wateetons over(marse)peinst het.

Sinteetons die zat te denken…
Nee, dat gaan we niet doen.

Wat we wel op de valreep doen, is zelf amandelspijs maken. Echt, doe het maar eens. Je weet niet wat je proeft. Fluitje van een eurocent, als je een foodprocessor hebt. In elk geval iets elektrisch met een mes.

Bereiding

• Maal 250 g kristalsuiker tot poeder. Of koop 250 g poedersuiker.
• Maal 250 g geblancheerde (‘witte’) amandelen fijn.
• Maal de suiker, amandelen, 2 bittere amandelen, de rasp van een citroen, een ei en een theelepel oranjebloesemwater tot een homogene massa.

Voor wie ter plekke in de kookkramp schiet: ook zonder de bittere amandelen en het oranjebloesemwater krijg je een puik resultaat. Maar vooral die oranjebloesemtoets, geleerd van een dierbare vriend, die het ook weer had van zijn moeder, geeft de amandelspijs vleugels. Oranjebloesemwater is te koop bij o.a. Turkse winkels (en maakt ook elke smoothie of fruitsalade onweerstaanbaar, MW.)

Maar goed. Verdeel de massa in twee worsten en wikkel die in plasticfolie.
En nu komt het: doe even helemaal niets, maar leg ze de volgende dag pas in de koelkast. Na een dag of vier kan je de amandelworsten invriezen. Het gaat er namelijk om dat de worsten kunnen rijpen.

Zoals Sinteetons al zei: je weet niet wat je proeft. Maak dit recept in veelvoud en deel uit. Je vrienden zullen je dankbaar zijn.

Naschrift van Meneer

Meneer Wateetons heeft proberen uit te zoeken wat er precies gebeurt tijdens het rijpen, dat ook wel een week of doodleuk een maand kan duren volgens sommigen. De Banketbakker, De Grote Kleyn, Bakken met Kennis, Over Eten en Koken en The Art of Fermentation zwijgen erover. Althans, die eerste noemt alleen het generieke ‘goed op elkaar inwerken van smaken’.  Op het onvolprezen foodtube noemt hij echter ook als reden dat het ‘nog te slap is’ na het maken en ‘de suiker moet oplossen in het vocht van de eieren.’ Johannes van Dam spreekt zich ook uit, zij het voorzichtig: “In dit geval betekent rijpen zuur worden vrees ik, door de verzuring ontstaan invertsuikers waardoor de massa wat taaier wordt en langer mals blijft“. Ha. Mogelijk enige fer-men-ta-tie dus ook. Hoor ik veel over, de laatste tijd. 

De Dikke Van Dam meldt daarnaast ook dat het oorspronkelijk toegevoegde water niet Oranjebloesem, maar rozenwater was waar medicinale kwaliteiten aan werden toegeschreven. Staat naast de oranjebloesemwater in het schap van de Turk, dus probeer het eens uit. Meneer vindt het altijd een beetje naar bejaardenparfum ruiken. 

Cees Holtkamp geeft in De Volkskrant en op Foodtube nog wat tips die ontbreken in zijn kookboek: gebruik alleen Spaanse of Italiaanse amandelen, maak de amandelen een beetje nat en maal ze pulserend om olieuitreding te voorkomen en te zorgen dat ze het snelst mengen.

Zo. Vandaag aan de bak, op tijd klaar voor de kerstkrans.