Quatro Souffloni of de zoektocht naar de perfecte kaassoufflé

Ik hou erg van mijn dochter maar zwemmen kon ze voor geen meter. Menig verveelde tweet werd verzonden en beduimelde panorama verslonden onder het TL-licht van de zwembadkantine. Mijn enige troost: de wekelijkse kaassoufflé. Ik hoefde er zo halverwege diploma A al niet eens meer om te vragen. Bij het horen van mijn sloffende tred wierp de kantinemedewerker annex frituurbestuurder de gele pretplak al in het vet en ontkurkte de cola-light. We waren toen ook al aan de lijn natuurlijk. 

De kaassoufflé is één van de oudste snacks die we kennen, en een Nederlandse uitvinding. Snackbarhouder Hans van Bemmel verzon hem in 1969 samen met een plaatselijk bakker. De eisen die in huize Wateetons – of de kantine- aan een kaasssoufflé worden gesteld zijn simpel: krokant van buiten, een licht degerig omhulsel en kaas die mooi smelt, niet te snel weer stolt en nét je bek verbrandt. Maar dan ook nét. Ik ben een eenvoudige man, en zelfs mijn masochistische fetisjen zijn burgerlijk.

Die eerste twee blijken simpel: bladerdeeg en een paneerlaagje vastgeplakt door een beetje ei-strijksel. Elk te koop bij iedere willekeurige supermarkt. Die kaas daarentegen, die is lastiger. Een paar avonden thuistesten leverde het volgende kaasresultaat op: een plakje gewone jonge goudse kaas trekt mooi draderig, maar stolt te snel en mist zowel vloei als smaak. Wel het go-to-recept op elk foodblog trouwens. Het maakt eens te meer duidelijk waarom jij een kwaliteitsblog als Wateetons.com leest. Smeerkaas: de pikante combinatie tussen loeiheet en volledig vloeibaar beblaarde het kinderkinnetje van mijn dochter onherstelbaar. Maar ja, moet ze maar harder zwemmen. Kaasfonduekaas: bahvies. Zoet en wijnerig, een kaassoufflé moet hartig zijn. Wel met een goede smeltstructuur.

Ronde 1 leverde geen echte winnaars met dit basismateriaal, dus sloeg ik aan het tweaken: een plakje kaas met een dot smeerkaas mengde zich niet wat een onaangename combinatie van én te snel stollen én een jankend kind. Uiteindelijk bleek de mix van fijn geraspte kaas gemengd met smeerkaas een nieuwe, de perfectie benaderende synergie aan te gaan.

Het recept voor de beste kaassoufflé is dan ook één plakje bladerdeeg, 25 gram goede gemengde oudekaasrasp en smeerkaas, dichtvouwen, even door ei en paneermeel en 2,5 minuten frituren op 180 graden. Bam. Je las het hier. Met die kennis staat niets je in de weg om de paden buiten het kantineassortiment te bewandelen. Vervang de Goudse kaas eens door een goede oude Cheddar, maak een sambal-kaassoufflé of ga los met mozzarella, gorgonzola, Goudse- en smeerkaas: de quatro soufflonie. Wel met cola-light erbij natuurlijk. We zijn nog altijd aan de lijn.

[Dit artikel verscheen eerder in het leukste papieren culiblad van hier tot de maan: Elle Eten]

Pssst. Nog meer (echt goede) snacks leren maken? 28 augustus organiseert Meneer Wateetons een workshop Snacktrek. Voor een vette bek!