Meneer probeert de vegetarische slager
Meneer mag dan als vlees aficionado te boek staan, het betekent niet dat hij tegen elke prijs iedere avond aardappelen, worst en groente op zijn bord wil. Sterker nog, de meeste dagen eet hij helemaal geen aardappelen. Ook hij ontkomt niet aan het besef dat vlees eten de planeet disproportioneel belast. Dus soms eet hij wel eens alleen maar groente, iets met noten of (ook niet best, geloof ik) zuivel. Vleesvervangers hebben hem nooit zo mogen bekoren, hij vindt alleen de groenteburger schnitzel van de Lidl lekker. Het is ook een beetje sneu, doen alsof je vlees eet. Alleen, een groot deel van Nederland wil waarschijnlijk best minder vlees eten, maar niet haar voedingspatroon veranderen. Daarvoor zijn de vegetarische hamburgers en soja schnitzels (met camembertvulling) een uitkomst. Aardappelen, vleesvervanger, groente en vette jus. Het zij zo. De vegetarische slager lijkt op die laatste groep te mikken. Ze gaan zelfs nog een stapje verder. In hun assortiment vind je geen generieke burgers maar echte vleesvervangers, die in naam, smaak en textuur op het oorspronkelijk product proberen te lijken: vegetarische kipstukjes, gehaktballen, shoarma, spekjes en tonijn. Momenteel is daar wat over te doen. Mag je soja wel kipstukjes noemen? Meneer gaat het daar maar niet over hebben, dat is meer iets voor foodlog.nl. Wel was hij benieuwd hoe ze smaakten. Bij zijn lokale Vega-slager-dealer (een filiaal van Eko Plaza) kocht hij drie soorten vleesvervangers, uit de diepvries: vegetarische kipstukjes, spekjes en tonijn.
Erg smakelijk ogen ze alle drie niet, maar dat geldt voor echte kipfilet onder een cellofaantje natuurlijk ook. De vegetarische slager heeft een leuk logo, maar wat design betreft kunnen de bakjes wel wat aantrekkelijker. Het doet wat zelfgeprint aan. Dat doet een Valess beter. Maar goed.
Vegetarische kipstukjes
Meneer is zijn aantekeningen kwijt, zul je net zien. Maar één ding staat hem nog levendig voor de geest: bij de eerste hap dacht hij “dit smaakt meer naar kip dan kip zelf”. En het heeft ook meer bite. Vezelig, als echt vlees. Het bestaat volgens de verpakking voornamelijk uit soja, zonnebloemolie en water. De stukjes laten zich uitstekend bakken, blijven heel, bruinen egaal en krijgen een knapperig randje. Meneer at het hele bakje in een keer leeg. Gewoon zo, als snack, zonder saus of andere begeleiding. De smaak was, zoals gezegd, prima, zij het met een wat MSGerige beleving. Het staat niet op de verpakking, daar wordt alleen ‘aroma’ vermeld. Maar ach, meneer is dól op MSG.
Tonijn
Het betreft nep fijngeprakte bliktonijn, geen moot of verse steak. Twee klonten van 150 gram zitten er in de verpakking, die grotendeels bestaan uit water, soja- en weieiwit. De consistentie is erg overtuigend, ietwat aan de fijne kant misschien, alsof het al met de vork voorgeprakt. Het smaakt en ruikt naar tonijn, met misschien een hint van generieke schaaldieren. Mooi vlokkerig is het mondgevoel, bijna perfect. Meneer mengde het met een lepel mayonaise, wat kappertjes en een augurkje. Een oprecht smakelijk, zij het wat aan de verjaardag van je oma doen denkend, gerecht. Indrukwekkend. Na de 150 gram zat meneer goed vol, dat kan de mayonaise zijn maar ook de tonijn zelf doet caloriedicht aan.
Spekjes
Ze ogen niet echt als spekjes (hoewel meneer ze er op bovenstaande foto toch niet slecht uit vindt zien). Ook missen ze een beetje de prettig vlezige vezeligheid van de kip, het mondgevoel is meer sponzig. Dat is op zich geen probleem, maar wel als je je als échte vleesvervanger neerzet. Ze zijn behoorlijk zout. Ergens bemerkt meneer een rooksmaakje. Had hij gezegd dat ze erg zout zijn?
Conclusie
Twee van de drie producten die meneer proefde waren technisch erg knap gemaakt en leken goed op het oorspronkelijke product. Meneer vond ze beide zelfs lekker. De spekjes zal hij niet snel nog eens kopen. Maar hij gaat zeker de rest van het assortiment eens proberen.
De producten van de vegetarische slager zijn te koop via de website, daar vind je ook de lokale verkooppunten. De slager twittert ook, tussen het uitsnijden door.
0 reacties op “Meneer probeert de vegetarische slager”
Geef een reactie
Misschien vind je dit ook leuk
Meneer eet uit: ontbijten in het Double Tree by Hilton. Over stockfoto, slechtste koffie en grootste aanbod.
Eens in de zoveel tijd stappen dochter en meneer Wateetons een nietsvermoedend hotel binnen om daar het ontbijt te testen. Zodra ze gespot worden is het natuurlijk alle hens aan dek, paniekerige obers en snelsnelsnel alle worstjes rechtleggen. Van de week bezochten uw ontbijtstrijders het Double Tree by Hilton in Amsterdam en stapten in verwarring weer naar buiten.
Tagines en de loden kaaklijn
Meneer reist nu een kleine twee weken door Marokko. Culinair worden er een aantal thema’s zichtbaar, zoals daar zijn ‘brood’, ‘geroosterd vlees’ , ‘streetfood’ en ‘tagine’. Stoofgerechten of een gebakken eitje bij het ontbijt, ze worden geserveerd in een tagine.
agenda
Complete agenda
DROOM JIJ ER OOK VAN OM MIDDEN IN DE ZWEEDSE NATUUR EEN EDELHERT UIT TE BENEN?
Schrijf je nu in.
Wateetons wilde weekend
Dan nu de grote maar, kan je er ook worst van maken?
Fotografie en meneer Wateetons, ik heb de hoop op een smakelijke combinatie opgegeven 🙂