Een ei hoort erbij

Vers geland, de jetlag brandend in zijn brein en de blaren op zijn hielen, liep -strompelde- meneer over de slechtverlichte straten van Makati, Manila. De volgende keer neemt hij schoenen mee die hij vaker dan eens gedragen heeft. Tieners van lichte zeden bedelden om zijn aandacht. ‘Hello sir’, ‘Would you like massage sir?’.  Maar sir was op zoek naar streetfood, geen streetcandy.

Er was niet veel. Sigaretten, kauwgom. Pas na lang blarend dwalen trof hij een karretje, met er omheen een groepje etende mensen. Plastic bekers, gevuld met lichtgele bolletjes in saus. Een centimeter of twee in doorsnee, pruttelend drijvend in een wok met olie. How much? ‘Three pesos’. Vijftig pesos is een euro, tel uit meneer’s winst. Azie is goed voor de portemonnee.  ‘Kom maar op’ gebaarde meneer, waarop hij welgeteld één op een sateprikker gestoken balletje kreeg. Meneer stopte de verkoper snel het equivalent van een stuiver toe en liep gegeneerd door. Met zijn ene lullige bolletje. Terug in het hostel verhaalde hij zijn sneue culinaire avontuur aan de Filipijnse medewerkers. Er was veel meer te krijgen dan deze ‘fishballs’ vertelden ze, na uitgelachen te zijn. Had meneer bijvoorbeeld de Balut aan de overkant van de straat al geproefd?

Balut! Hoog in de wereldranglijst van ‘bizar voedsel’. En dus hoog op de verlanglijst van meneer. Wikipedia legt:

De balut is een delicatesse in Zuidoost-Azië en met name in de Filipijnen en Vietnam. Een balut-ei is een bevrucht eendenei met een bijna volledig ontwikkeld embryo, dat wordt gekookt. Men zegt dat het eten van een balut-ei de geslachtsdrift opwekt. Deze hartige snack wordt veelal ‘s nachts door straatverkopers verkocht. Het hoge proteïnegehalte sluit naar verluidt mooi aan bij het drinken van bier. Het woord balut betekent opgerold.

Meneer trok (auw) onmiddellijk zijn schoenen weer aan en rende (auw auw) de trap af, de straat over. Daar verkocht inderdaad een straatverkoper zijn waar. Naast de sigaretten, aanstekers en pakjes kauwgom stond een onopvallende mand, bedekt met een deken. Die had meneer over het hoofd gezien. ‘Balut?’ (spreek uit: balot) wees hij. Balut. Meneer kocht er vier en spoedde zich terug naar zijn hostel, waar zich in de keuken een internationaal gezelschap in verwachtingsvolle walging had verzameld.

Meneer bekeek de eieren eens goed. Ze waren warm, groot en zagen er nogal gewoontjes uit. Terwijl hij lafjes aan de schil peuterde maakte een Filipijn snel een sausje van azijn, ui en knoflook. De perfecte combinatie, verzekerde hij meneer. Hij adviseerde het ei, met sausje natuurlijk, in een keer leeg te slurpen. Na het drinken van het opvallende vloeibare vocht waarin het ondefinieerbare eh.. ‘ding’ dat zich in de schil bevond dreef uiteraard. “Het lekkerst!” En zo geschiedde. Meneer deed slurp en slik en kauw en slik. En spuug. Een harde klont had zijn kaken weten te weerstaan. Hapslikweg is één ding, doorkauwen een ander. Eigenlijk smaakte het niet verkeerd. Naar ei, welbeschouwd. Ei met harde dingetjes, ei met veel vocht, ei met een rubberen klont. Maar toch: ei. Meneer’s nieuwe Filipijnse broeders, hem op de schouders hijsend, legden uit dat er meerdere balutvarianten bestaan, met variabele stadia van uitgebroedheid. Meneer had zojuist de jongste versie genomen. Van een compleet kuiken was bij deze nog geen sprake. Balut voor  Beginners dus. Toch was meneer trots. Zeker toen hij in de navolgende uren nog allerlei harde dingetjes tussen zijn tanden vandaan peuterde. En iets dat leek op een veertje.