Rookvang

Kijken, kijken, niet bouwen. Meneers credo van vorige week. Want hoe, hoe, hoe kreeg hij die ellendige rookvang gebouwd? De rookvang, die afzuikapvormige verbinding tussen de boog en de schoorsteen. Ga er maar aanstaan: metselen van rond naar vierkant, en dan weer naar rond en dan ook nog eens taps toelopend, maar alleen van binnen. Zelfs bij dit schrijven krijgt meneer het er warm van. Dus was het kijken, kijken. Op fora, eindeloos fotootjes opklikken en weer wegklikken wanneer keer op keer bleek dat de oplossing van collegabouwers meneers technisch inzicht, bouwvermogen, of anglegrinderskills te boven ging. Maar een dagje eenzaamheid op de Veluwe doet wonderen, evenals een niet-denken-maar-doen mentaliteit, al dan niet geholpen door een wijntje of twee. Allereerst metselde meneer de wanden van de rookopening in de boog recht, door er twee driehoekige steentjes tegenaan te metselen. Moeilijk uit te leggen, en moeilijk te zagen omdat het blad van meneers anglegrinder niet diep genoeg is. Uiteindelijk was meneer drie kwartier in de weer met een zaagje dat hij in de schuur had gevonden (de prijs was in guldens) voor hij de steen doormidden had. Hij mist zijn zaagtafel.

Vervolgens zaagde meneer een zestal stenen, op hun kant, in de vorm van de koepel. Hop, probleem twee opgelost, van rond naar recht gemetseld. Probleem drie was het zagen van de omgekeerde trechtervorm. Geen idee hoe groot deze moest zijn, en hoe schuin de hoek. Meneer doet maar wat (waar hebben we dat eerder gehoord). Dertig graden zag er goed uit. Hatsakidee.

Toen waren de stenen op, en reed meneer naar zijn nieuwe vriend in Barneveld. Die was er niet, gevlucht naar Colombia vermoedelijk, aangezien hij meneer onjuist bleek te hebben geïnformeerd over de kosten per steen. Nogal onjuist. Niet €1,90, maar €4,60 moest meneer per stuk neertellen. De nieuwe verkoper geloofde meneer tegensputteringen echter op diens (staal)blauwe ogen en rekende alsnog maar €1,90 per steen af. Een uitstekende service, maar meneer is blij dat hij  nu geen stenen meer nodig heeft (als het goed is). Met tien nieuwe stenen ging meneer verder met de trechter. Want een trechter van één steen dik is een beetje een lullige trechter, zeker als hij ook nog omgekeerd is. Meneer liet hem daarom doorlopen in de volgende steen. Hogere meet en anglegrindkunde, kan ik u vertellen. Maar, de foto’s zijn zijn getuigen (al zegt meneer niet welke):  het lukte redelijk. Specie ertussen, hop, een rookvang.

Het onderste plaatje geeft weer hoe de rookvang ongeveer gevormd is.

Toen was de tijd op. Amsterdam, vrouw, kind en werk riepen. Maar de rookvang is gemetseld. Nog twee lagen stenen, twaalf (halve) stenen, en de roestvrijstalen schoorsteen kan erop. Dan neemt meneer afscheid van zijn troffel.

Hij komt, hij komt!