Ik voel me zo.. vies
Meneer begint ongeveer twee keer zo veel projecten als dat hij beëindigdt. Overal staan pruttelende potjes en borrelende bakjes met onleesbare labels. Zelfs de kamer van mevrouw ontkomt er niet aan, en secundeert als gistingsruimte voor meneers hopeloze drankprojectjes. Zo leek het meneer ooit leuk om wijn te maken van geconcentreerde druivensiroop van de Turk. Dat was een projectje dat hem in ieder geval nog bijgebleven was. Aan de inhoud van de andere uitgeborrelde plastic flessen had hij geen herinnering. Blijkens het opschrift was hij ze in een augustus gestart, maar of dat 2012, 2011 of nog eerder was, mevrouw mag het weten. Een ding was zeker: de verschillende dranken waren over hun top heen. Die conclusie durfde meneer wel aan, zelfs zonder te proeven of te ruiken, na het aanschouwen van kurkdroge watersloten, gevuld met dode en aangekoekte fruitvliegjes. Uuugh. Het daadwerkelijke ruiken sterkte hem in deze constatering. Het proeven liet hij maar achterwege. En dan was er nog een fles. Mét opschrift, mét bevliegd waterslot, mét vieze drankaanslag, maar ZONDER DRANK. Maar wel met een heel klein gaatje. Meneer gaat nooit van zijn leven meer achter die voorraadkast kijken. En die kamer mag mevrouw houden.
0 reacties op “Ik voel me zo.. vies”
Geef een reactie
Misschien vind je dit ook leuk
Ultieme patat of friet maken volgens de triple cook methode
Kan de klassieke Vlaamse friet nog beter? Nog krokanter? Ja, dat kan hij. Met de triple cook methode. Check hieronder het recept, inclusief filmpje.
Kombucha reanimatie. Kun je een verwaarloosde SCOBY tot leven wekken?
Meneer Wateetons, het type dat vol enthousiasme met honderd projectjes begint om ze vervolgens weer allemaal te verwaarlozen, probeert een jaar lang uitgedroogde kombucha SCOBY tot leven te wekken.
agenda
Complete agenda
DROOM JIJ ER OOK VAN OM MIDDEN IN DE ZWEEDSE NATUUR EEN EDELHERT UIT TE BENEN?
Schrijf je nu in.
Wateetons wilde weekend
Ach kom meneer. Niet zo kleinzielig.
U bent toch meneer.
Laat dat ruimen en labelen lekker over aan mevrouw en Yvonne hierboven. De wetenschap heeft behoefte aan uw expansieruimte en uw experimenteerdriften.
Geen vooruitgang zonder wrijving!
Beste meneer,
Ga vooral door met al die wonderlijke en waanzinnige (culinaire) experimenten!!!
Jij bent mijn schild, mijn held, mijn steunpilaar…(nah… ik heb los van meneer ook nog wel een leven).
Bij commentaar van mijn wederhelft op mijn borrelende bierexperimenten, knoflookwalmende drogende worsten of vaag pulserende kazen kan ik met een van uw literaire meesterwerken in de hand haar ervan overtuigen dat het eigenlijk wel meevalt en het zeker vele malen erger kan… 😉
En sommige experimenten worden alleen maar beter naar mate de jaren verstrijken…
Herkenbaar 🙂
Dacht ooit eens zelf sojasaus te kunnen maken. Via een lab de juiste schimmel te pakken gekregen. Daarna 15 potjes en flesjes schimmelende soja in zout water bij 30 graden bewaren.
6 maanden later kwam ik het weer tegen….. 15 potjes en flesjes met slijmerige schimmels in zout water 🙁
jep, dát
Overigens moet ik mijn (huisgemaakte) waterslot hier vrijwel dagelijk aanvullen met vers water. Dank voor de motiverende foto’s om de pot zuurkool-in-wording toch maar niet naar de schuur te verbannen.
Dat Meneer nog een Mevrouw heeft!