Meneer proeft een algenburger

Het meisje keek me verbaasd aan. “Nooit van gehoord. Misschien bij de visafdeling?” Daar wist een ander meisje ook van niks. Gelukkig hadden ze oortjes. “Hier staat een meneer die een algenburger zoekt, verkopen we die?”

Een week ervoor ontving de meneer in kwestie een persbericht van de Jumbo:

“Deze vleesvervanger is gemaakt van de spirulina-alg, één van de oudste levende organismen ter wereld. Deze algensoort wordt ook wel bestempeld als de groente van de toekomst. De algenburger is vanaf nu exclusief verkrijgbaar bij Jumbo. De burger bevat een hoog proteïnegehalte en is rijk aan vitaminen, mineralen en antioxidanten. Het is een natuurlijk en glutenvrij product, dat door zijn krokante korst een lekkere vleesvervanger is voor iedereen die een gezondere levensstijl nastreeft.”

Een van de oudste levende organismen op aarde eten, dat moest meneer geprobeerd hebben. Maar niet vandaag. “Hij komt woensdag binnen krijg ik door.” Die woensdag trof hij in de beide Jumbo’s in zijn slaapwijk van Amsterdam nog altijd geen oudste organismen. Wel de champignonburger, vast ook heel oud want schimmels, en een bietenburger die in ieder geval oud smaakt. Toen hij twee dagen later weer voor een spirulinaloos schap stond trok hij maar weer een oortje aan haar oor. Na veel geheimzinnig hoofd-schuin-houden, in de verte staren en hmhm-knikken kwam de verlossende boodschap: “we hebben ze wel hoor, loopt u maar mee”. En inderdaad, ze waren er. Bij de vleesafdeling, in het magazijn. Stom dat ik daar zelf niet gekeken had. Het meisje had haar armen vol met pakjes “hoeveel wilt u er hebben?” vroeg ze blij. Help.

Je moet het ze nageven, wat betreft vleesvervangers zijn ze innovatief bij de Jumbo. Het was de eerste supermarkt waar meneer producten van De Vegetarische Slager aantrof, en eerder schreef hij al over de insectenburgers. De algenburger, die eigenlijk gewoon “spirulina” heet volgens de verpakking is gemaakt door het Belgische Damhert, die ook de insectenburgers maakt. Seaweed valt er ook nog te lezen. Dat blijkt te kloppen; “Algen of wieren is de verzamelnaam voor een aantal weinig verwante groepen van doorgaans relatief eenvoudige organismen die lichtenergie via fotosynthesegebruiken om koolhydraten te verkrijgen” schrijft wikipedia.

Wat zit erin?

De ingrediëntenlijst op de website van Jumbo is, hoe zullen we het zeggen, indrukwekkend: vijfendertig. Met op de 7e plaats, met 3,7%: algen. Op de 22e plek vinden we nog een beetje zeewier. Bij de wormenburger was dat nog 15%, en daarover was meneer al niet erg te spreken. Hij maakte er zelf een met 45%. Met zo’n 308 kC per 100 gram is het ook nog een behoorlijk calorierijk product. Het is gepaneerd, dus om het in de pan een beetje lekker te krijgen moet er nog aardig wat vet bij. De burgers zijn vegan.

En, meneer? Hoe smaakt het?

De burgers hebben een non-descripte gepaneerde groenteburgervorm. Onder het paneer zie je het groen glimmen dat zich bij doorsnijden in al zijn algheid openbaart. Voor die 3,7% is het een indrukwekkende spinaziegroen. De bite is redelijk vlezig, de burger blijf stevig en valt bij het snijden niet uit elkaar. De smaak is hartig, en wat generiek bouillonnerig met een hint van, daar is hij weer, spinazie. Aan algen of zeewier doet het, afgezien van de kleur, vrijwel niet denken. Zeker niet vies, maar ook niet bijzonder lekker. Laten we zeggen: groenteburger.

De conclusie
Leuk initiatief, en de Jumbo zij geprezen, maarmeer nog dan de andere producten van Damhert is het resultaat uiteindelijk wat teleurstellend.