Meneer leest een boek: Strooigoed – Anne-marij de Koning

Is het nog kookboek7daagse? Volgens mij wel. Gisteren en eergisteren was meneer een beetje druk met leven, slechte pizza eten en in Den Bosch zijn waardoor het schrijven van kookboekrecensies in het gedrang kwam. Dan doen we het nu maar. Ter compensatie: het boekje van vandaag is maar dun. 

‘Dingen die je voor minder geld en met minder moeite gewoon in de supermarkt kunt kopen’ kunnen sinds jaar en dag rekenen op meneers opwinding. Als het even kan een beetje ordinair, drie voor €1,99. Onderste schap in de buurtsuper. Huismerk. Uitverkoopbakken bij de Xenos. Heerlijk.

Een poosje geleden viel ‘Strooigoed’ op de mat. Een boekje met recepten voor… strooigoed. Oh my. Dat je dus voor twee tientjes aan ingrediënten en een vrij weekend iets he-le-maal zelf kunt maken dat in het economisch verkeer ongeveer een euro waard is…. Meneers oogjes en lippen glommen van opwinding. Auteur Anne-Marij de Koning is eigenaresse van De Keuken van de Koning waar ze taarten en koekjes bakt. Ze leerde het vak bij Robèrt van Beckhoven. Eerder schreef ze recepten voor een biologische supermarktketen maar Strooigoed is haar eerste boekje. Het is dun, ongeveer 60 bladzijden aan receptuur. De prijs is er ook naar. Het had nog een stuk dunner kunnen zijn als de titel de inhoud had gedekt. Maar, zoals ze zelf schrijft in het voorwoord: “in dit boekje vind je allerlei heerlijke recepten voor in de decembermaand. Naast de traditionele recepten voor pepernoten, gevuld speculaas, borstplaat en taaitaai geef ik je inspiratie om deze feestelijke periode te genieten van nog meer zoet en hartig (sic) strooigoed.” Kortom: strooigoed, dat moet je breed zien.

Het boekje is opgedeeld in een inleiding met wat basistechnieken, en drie secties: traditie, specials en kerst. Alleen de eerste bevat wat ik onder strooigoed zou rekenen zoals pepernoten, speculaas, borstplaat, marsepein en taaitaai. Banketstaaf past er misschien ook wel tussen. Je kunt er in ieder geval lekker hárd mee gooien. In de overige secties vind je onder andere recepten voor chocoladetruffels met sinaasappel en amandel, warme chocolademelk met amaretto en meringue en kerstkransjes. Er staan ook redelijk wat strooigoedesque-recepten bij waar de traditionele recepten in terugkomen als cheesecake met speculaas en karamel en mandarijngebakjes met mini-pepernoten.

Meneer had zelf de titel van het boek dus anders gekozen, maar vooruit, alle recepten stralen in ieder geval decemberiaanse open-haardgezelligheid uit. Wel mist hij een aantal basisrecepten. Waar zijn bijvoorbeeld de tumtummetjes, die peutert hij altijd als eerste uit de eurozak. Chocolademunten? Van die harde suikersnoepjes? (Hoe heten die krengen? Bij meneer blijven ze altijd over. Maar het is wel strooigoed). De ergste misser is het gebrek aan… pepernoten. Meneer is een kruidnoten-pepernoten jihadist, dat is bekend. Dat je kruidnoten in je boek pepernoten noemt, dat wil meneer je -de ouderdom maakt hem milder- nog wel vergeven, maar dat er vervolgens in het boekje -met de titel Strooigoed, voeg ik graag nogmaals toe- ook geen recept voor échte pepernoten staat. Aiaiai.

Kortom, best een leuk boekje om in de decembermaand lekker mee te aan de slag te gaan, maar een compleet ‘strooigoed’-naslagwerk is het niet.