Meneer eet uit in Rome: Pizzarium Bonci

Meneer is op zijn jaarlijkse vader-dochter vakantie. Een weekje in Italië, dit keer. Een kilometer of 30 ten zuiden van Rome. Die laatste van het koppel slaapt elke dag tot elf uur, zodat die eerste nog een uurtje of vijf kan werken onder het genot van een kop koffie, de opgaande zon en de Airbnb-katten die zich om zijn toetsenbord proberen te draperen.

Voorbereiden is niet meneers sterke kant. Pas ter plaatse keek hij op zijn telefoon wat je zoal in en rond Rome kunt doen. Schijnt best een interessante stad te zijn. Ook foodwise had meneer schandalig weinig op de planning staan. Hij is met dochter Wateetons, geen avontuurlijk eter, en zijn focus is deze vakantie op het samenzijn en niet zijn eigen vertier, culinair of anderszins. Toen hij echter al wandelend door Die Hele Grote Stad tot twee maal toe via de socials ‘Pizzarium Bonci‘ kreeg aangeraden besloot hij toch maar bij metrohalte Cipro uit te stappen.

Een vergissing, zo leek het. Gewone mensen, een kledingstalletje, een supermarkt, een garage en in de verte blafte een hond. Alhoewel, 50 meter verderop, naast een Action-achtige huishoudwinkel was het outlyerig druk. Even kijken. Pizzarium Bonci.

Er stond een nummertjes apparaat en meneer bleek nog 19 plaatsen te moeten wachten. Uiteindelijk zat hij er een uur. Althans, dochter wateetons zat, op het enige bankje, en meneer wisselde tussen hurken, hangen, knielen en op het nummerapparaat kijken. Toen hij zich eindelijk naar de toonbank mocht worstelen toonde zich daar een enorm assortiment aan pizza’s en een uitstekend Engels sprekende pizziolo met een schaar, taartschep en een weegschaal. Kiezen, afknippen en in de doos. Het bleken pizzavarianten die niet tot het standaardassortiment van de pizzaboer behoren. Zeer ruim belegd met paddenstoelen, ricotta, ansjovis. buffelmozzarella, courgette, uien. En, nu hij dit typt bedenkt hij dat hij zich eigenlijk geen één vleespizza kan herinneren. Hij koos vier varianten en at die samen met dochter Wateetons voor de deur op. Op het eigenlijk vrijgekomen bankje. Ze behoorden tot de beste pizza’s die zij ooit aten. Luchtige maar krokante bodems, ruim belegd, volle en originele smaken.

Het uur wachten zeker waard.

Pizzarium Bonci
Via della Meloria 43
Rome
Metrohalte Cipro