Loggen op locatie -8- Adieu, Adieu, to jeu and jeu and jeu

Na vijf dagen vasten, rondscharrelen in een donkere braadpan en leegpoepen was de fut er wel uit. De slakken bewogen zich langzaam, reageerden nog maar traag op aanraking en het zo kenmerkende vuur in de ogen was wel een beetje verdwenen. De hoogste tijd voor de pan dus. Recepten spreken elkaar tegen over de beste manier van bereiden, maar het komt meestal neer op lang koken. Meneer mikte ze stuk voor stuk in ruim kokend water en liet ze daar een minuutje of tien dobberen. Daarna haalde hij ze uit het water, brandde zijn klauwen aan de bloedhete schelpen en haalde ze vloekend uit hun huisjes. Een enkele keer was daar wat geweld voor nodig wat de leefbaarheid van het huisje niet veel goed deed. Maar in de meeste gevallen werkte de speld uitstekend. De naakte slakjes werden vervolgens nog veertig minuten gekookt in een bouillonnetje en daarna met wat knoflook en kookvocht in wat olijfolie opgewarmd. Van de vijf aanwezigen waren er twee die het resultaat aandurfden. En het smaakte uitstekend.

Slakken, bedankt, tot volgend jaar. Begin maar met rennen.