Meneer maakte dit weekend een fijn soepje voor hem en zijn eega. Met onder andere karnemelk, tomaat, een pepertje, avocado, koriander en limoensap.
Een koude soep.
Na een slok herinnerden zowel meneer als mevrouw zich plots dat ze helemaal niet van koude soep houden. Ook niet als deze heel lekker is. Weg ermee. Een blik in de voorraadkast van hun niet al te best gesorteerde buitenverblijf leerde dat slechts één optie hen van de hongerdood scheidde: knakworsten.
En dat terwijl meneer net vreselijk op zijn kop gehad had voor het voorzichtig bejubelen van de erwtensoep van de LIDL. U begrijpt dat meneer met klamme handjes de blikopener hanteerde. Wat nou als hij deze knakworsten ook nog wel te eten zou vinden? Diep misprijzen van de ganse culilog community zou zijn deel zijn. Ex-communicatie. Een 36e plaats bij Foodrank. Een gemiddelde waardering van 1. Geen enkele link meer naar Wateetons. Wat dan, wat dan?

Groot was dan ook zijn opluchting toen de dingen niet te vreten bleken.