The goose is loose

Via Twitter had meneer u al laten weten bij de LIDL een gans op de kop getikt te hebben. Dode ganzen laat je niet liggen, is zijn motto. Zeker niet voor €17,50.

Wat echter te doen met een dode gans? Ontdooien, om te beginnen. Daar kun je gezien het formaat van het ding al een dag voor uittrekken. Je koelkast eens lekker opruimen, daarbij helpt een dode gans ook goed. ‘t Is een mooi ding, maar wel een beetje groot. En dan hadden we nog: vijanden maken met mevrouw Wateetons. Die houdt niet zo erg van dode dingen. En van dode dingen van vier kilo met geplukte vleugels in haar koelkast in het bijzonder niet.

Meneer besloot maar een beetje te freestylen. Hij sneed wat appels door de helft, plette een forse hoeveelheid tenen knoflook, trok een paar takken Rozemarijn uit de grond en sneed een plak waanzinnig lekkere zelfgemaakte Berkshire Guanciale (gerijpte kinnenbakspek) in stukken. Dit paste allemaal mooi in de dode gans. Er kon zelfs nog wat peper en zout bij.

Het goedgevulde monster had hij eigenlijk gedurende een half uurtje in een oven op 220 hebben moeten aanbraden om vervolgens een hele dag op een graad of 80-100 langzaam verder te garen. Het was echter een buitengewoon druk weekend en meneer heeft gedurende het hele weekend die losse uurtjes bij elkaar moeten schrapen. Op zondagavond wist hij werkelijk niet meer hoe lang de dode gans nu precies in zijn oven had doorgebracht. Overigens, mevrouw Wateetons speelde daarin ook nog een fijne rol: toen meneer haar op vrijdagavond voordat hij met vreemde mevrouwen ging dansen vroeg die avond een culinaire taak te vervullen trok zij natuurlijk wit weg. Meneer, wijs geworden, had haar rol echter tot het minimum beperkt. “Als de oven *ping* zegt moet je de timer weer op twee uur zetten”. Of het aan meneer’s gebrekking uitspraak van *ping*, mevrouw’s vermogen tot het opvolgen van culinaire instructies of het akkefietje met de vreemde mevrouwen ligt, ik weet het niet, maar de gans kwam de volgende ochtend vrijwel rauw de oven weer uit.

Maar all is well that ends well, zondagavond om een uur of negen haalde meneer trots een gare en gebruinde gans uit de oven. Maar het was dus negen uur. Meneer en mevrouw hadden al gegeten. En vier kilo gans als late night snack ging meneer wat te ver. Opnieuw naar de koelkast verbannen vond hij ook een beetje zielig. Hij besloot hem maar te versnijden tot courante delen. Mevrouw Wateetons houdt toch niet zo van kluiven. Na een half uurtje snijden en pulken had meneer twee fraaie borstfiltes, twee poten en een hele berg afsnijdsels. Hij stak wat afsnijdsels in zijn mond.

Lekker! Sappig!
De borstfilets worden vanavond genuttigd, de poten gingen in de vriezer en van de restanten maakte hij ganzenconfit. Daarover zal hij later rapporteren (z.d.H.w.e.w.l.)