Komop konijntje, het is je dag vandaag
Op de foto bij de vorige post ziet u drie konijntjes. Twee waren makkelijk te spotten, maar rechtsboven aan de bosrand zit er nog een. Meneer heeft ze even voor u omcirkeld. Maarrr, dat zijn ze niet allemaal. Rond het buitenhuisje van de Wateetonsjes bivakkeren plots vijf konijnen. Mogelijk zijn het er zelfs meer. En wat schetste onze verbazing: ze lopen niet weg. Als je ze een beetje rustig benadert blijven ze vrolijk knabbelen aan hun paardenbloemetjes. Sommige lieten zich zelfs aaien. Het koddige aanzicht van de, waarschijnlijke, moeder doet vermoeden dat zij een ontsnapt tam konijn is. Het feit dat ze dochter Wateetons toeliet haar ruwhandig te betasten en er geen probleem mee had dat meneer een beetje aan haar oren trok sterkte ons in ons vermoeden.
Grappig hoor. Maar nu?
U begrijpt dat meneer zijn kruisboog uit het vet wilde halen. Maar hij werd hierin geremd door een aantal factoren:
- de onsportiviteit van het met je rechterhand schieten van een konijn dat je met je linkerhand aan het aaien bent
- een stukje weekhartigheidsgebeuren, iets doodmaken dat je net vertederd geaaid hebt is lastig
- mevrouw Wateetons: zij heeft een zwak voor alle dingen donzig, en voor konijnen in het bijzonder
- schoonfamilia Wateetons, de feitelijke eigenaars van het buitenhuisje en omliggende waterschapsheuvels; zij blijven liever in de veilige veronderstelling dat vlees groeit in plastic bakjes in de supermarkt.
Wat moet meneer doen?
0 reacties op “Komop konijntje, het is je dag vandaag”
Geef een reactie
Misschien vind je dit ook leuk
Alternatief worstomhulsel: een petfles
Een petfles kan alles. Van het brouwen van cider en kombucha tot het vangen van rivierkreeftjes. Je kunt er ook worst in maken. Lees meer…
Kombucha reanimatie. Kun je een verwaarloosde SCOBY tot leven wekken?
Meneer Wateetons, het type dat vol enthousiasme met honderd projectjes begint om ze vervolgens weer allemaal te verwaarlozen, probeert een jaar lang uitgedroogde kombucha SCOBY tot leven te wekken.
agenda
DROOM JIJ ER OOK VAN OM MIDDEN IN DE ZWEEDSE NATUUR EEN EDELHERT UIT TE BENEN?
Schrijf je nu in.
Wateetons wilde weekend
Meneer moet een konijntje tijdens het aaien telkens voorzichtig maar wél duidelijk prikken met een pijl van zijn kruisboog. U conditioneert het beestje dus. Het konijntje weet op een gegeven moment dat het menens is als meneer met een pijl rondloopt, het zou het kunnen weten althans…
Vervolgens neemt u – als bij een klassiek duel – vijf tot tien passen afstand, u draait zich om, legt aan en schiet! De weekhartigheid heeft u daarvoor al weggedronken, hetgeen het konijn ook weer meer kans op overleven geeft.
Mevr. Wateetons laat u enkel de bloederige foto’s zien. Een afgestroopt konijn ziet er niet uit om van te houden, behalve als lekker hapje.
U doet dit alles wanneer de schoonfamilie er niet is (ze gaan vast ook weleens naar een huisje in Frankrijk?). Ze lezen uw blog niet, anders wisten ze al wel beter over vlees en plastic bakjes. U kunt ons dus over de afloop gewoon berichten.
Waterschapsheuvels! (-:
Proza! Je schrijft leuk. ‘alle dingen donzig’ 🙂
Als zelf jagen een stap te ver is, is roadkill wellicht een goede tussenweg? Die auto staat al strategisch opgesteld.
Ik zou gaan voor de doodschrik. Iets met een rotje met een hele lange lont, onder een pan waarop je konijnenvoer legt. Eerst laten wennen aan voeren op de pan.