Nepspresso – meneer test drie Nespressoneppers

Kijk, Nespresso is natuurlijk een baas. Lekkerste koffie die er bestaat. Klaar uit. Daar is hij heel eerlijk in. Dan maar de helft minder lezers.

Maar: teringduur. Voorlopig is dat geen probleem, mevrouw heeft zich bereid gesteld een jaar lang cupjes voor meneer te kopen. Iets met ‘houden van’ ofzo. De vrouwen, ik snap ze niet. Maar klagen doe ik evenmin. Toch is meneer zich langzaam aan het voorbereiden op zeven magere jaren. Bovendien staat er nog een koffiemolen ongebruikt op het aanrecht die bij hem onbestemde schuldgevoelens oproept.

Zelfvulcupjes dus. Want die bestaan.

Nexpod

De website belooft niet veel goeds. Zo slick en luxe als die van Nespresso oogt, zo armetierig is die van Nexpod. De koffie die in de filmpjes gezet wordt ziet er bovendien slap uit. Voor ongeveer twee tientjes krijg je 80 plastic cupjes. Je moet er zelf een klein filterpapiertje in stoppen. De cups zouden twee tot drie keer meegaan. Ze zijn voorgeperforeerd zodat je machine dat niet meer hoeft te doen. Meneer vulde een cupje met wat verse koffie van Lavazza, met een espressomaling. Het resultaat was niet om over naar huis te schrijven. Een gemiddeld bakkie pleur en  zeker geen goede espresso. Maar, eerlijk is eerlijk, misschien lag het aan de koffie. Meneer besloot daarom een van zijn cupjes te offeren aan zijn nexpodexperiment en leegde de inhoud van een Arpeggio in een nexpodje en probeerde het opnieuw. Gemiddelde pleur. Bovendien, de pod bleef herhaaldelijk steken en kwam er pas na enige geweld van meneer er wat gehavend uit. Het moet gezegd dat de website, inmiddels, waarschuwt voor de nieuwste Citiz Nespressoapparaten, deze zouden niet meer geschikt zijn voor de Nexpods. Meneer heeft inderdaad zo’n nieuwe Citiz. Dat verklaart echter waarschijnlijk alleen het blijven steken.

Exit Nexpod.

Coffeeduck

Coffeeduck is de andere speler op de nepspressomarkt. Ze bieden, eveneens voor ongeveer twee tientjes inclusief verzendkosten, vier cups. Deze gaan wel vaker mee dan de wegwerpcups van Nexpod. Ze ogen dan ook beduidend steviger. Meneer voerde dezelfde tests uit als met de Nexpod. Dit resulteerde in minder koffie en meer geweld. Uit de cups kwam consequent eerst een half glaasje water en daarna enkele druppels espresso. Bovendien waren de cups nog moeilijker te verwijderen dan de Nexpodcups. Er moest een vork of mes aan te pas komen om de cups los te wrikken. Niet iets waar je je machine drie  (vooruit: vier) keer per dag aan wilt onderwerpen. De website belooft dat dit na een paar keer minder wordt, door krimping van de capsule. Dat klopt. Een klein beetje. Meestal moest meneer toch geweld toepassen. Na mailcontact met de leverancier mocht meneer ze terugzenden, en kreeg hij (na zes weken) zijn geld terug, minus één maal verzendkosten. Volgens de leverancier had meneer een uitwerpmechanisme, waardoor de pods niet werkten. Dat betwijfelt meneer, zijn mattie Wildeavonturen heeft het allergoedkoopste Nespressoapparaat, met precies hetzelfde eenvoudige doorvalmechanisme.

Exit Coffeduck

Douwe Egberts

Douwe Egberts heeft sinds kort ook Nepspressocups. Voorlopig alleen te koop bij Douwe Egbertswinkels. Ze kosten per tien ongeveer 30 cent minder dan de echte cups. De dubbelverpakte doorzichtig plastic cups werken goed, maar de koffie en crema haalt het niet bij het echte werk.

Het is duidelijk. Voorlopig drinkt meneer gewoon échte Nespresso. Wat de toekomst brengen moge, (mij geleid des Nespressos hand) weet ik niet. Het schijnt dat het patent voor de cups per 2012 verloopt. Misschien dat mevrouw volgend jaar ook nog wel van mij houdt. Je weet het nooit, met die vrouwen.