Meneer vraagt, u antwoordt, meneer eet

Een week in Malaga. Wat eet men daar? Meneer vroeg om tips. En die kreeg hij, van u, via twitter. U bent een goed mens. Dank!

Ajo blanco

U was het erover eens. In Andalusië eet men ajo blanco. Meneer heeft zich van zijn taak gekweten en at het in een  schattig valleibarretje én maakte het zelf. Binnenkort zal hij over zijn ajo blanco ontmaagding verhalen en het recept posten.

Vino del terreno

Goedkoop, en bij voorkeur geschonken uit een half leeggegoten motorolie jerrycan. Troebel, behoorlijk zoet en met een duidelijke moscatelsmaak. Vooral lekker met een paar ijsklontjes erin. Is dit hetzelfde als of vergelijkbaar met Malaga Dulce? In dat geval, dos moscas en uno klap.

Tortilla sacromonte
Damn, gemist geloof ik. Alhoewel, de beschrijving lezende denk ik dat ik dat wel zeker weet. “The Sacromonte omelette is made with fried and breaded brain, lamb or veal testicles, potatoes, red pepper and peas. Everything is cut into small pieces and sautéed before adding the eggs.” I would remember.

Albondigas
Elke keer dat meneer in Spanje is eet hij albondigas (gehaktballetjes) tot hij ploft. Hij vond dat hij deze, met terugwerkende tracht, als volbracht mocht afvinken.

Habas con jamon
Tuinbonen met ham. Het is er niet van gekomen. Meneer at wel veel ham, en in de voorraadkast  thuis staan nog drie potten tuinbonen. Dus als u de factor tijd even niet mee rekent heeft hij, zodra hij die tuinbonen aanbreekt, dit gerecht achter de kiezen. ‘t Zijn wel hele vieze tuinbonen, de goedkoopste van de c1000. Een dikke afrader. Dus misschien moet u zowel de factor tijd als de factor tuinbonen buiten de berekening houden. Check!

Salmorejo

Koude soepen, ze lusten er wel pap van in Andalusië. Begrijpelijk, daar meneer het kwik niet onder de 31 graden zag dalen. Ajo blanco, gazpacho en salmorejo zijn enkele voorbeelden. Van die laatste had meneer nog nooit gehoord. Het is een soort creamy gazpacho. Speciaal voor u proefde meneer het. Met een eitje en ham erin. Enthousiast vraagt u? Mwoah, of liever: nee. Meneer merkt toch elke keer weer dat hij niet van koude soepen, zijn eigen heerlijke ajo blanco daar gelaten, houdt. Het recept vindt u hier.

Manzanilla
Niet gelukt. Volgende keer.

Mojama

Er bestaat zowaar een Nederlandse Mojama site. Daar kun je lezen dat mojama gezouten en gedroogde tonijn is. Een soort tonijnham, zeg maar. In potentie smakelijk, in de realiteit geeft meneer toch de voorkeur aan échte ham. Hoewel hij tegen een gedroogde vis van enkele tientallen kilo’s, op het aanrecht in een mooie tonijnklem, waar hij dan af een toe een stukje van afsnijdt als tapa, geen nee zal zeggen.

Gefrituurde aubergine met miel de caña

Twee keer is scheepsrecht. Meneer maakte het  zelf, én hij kreeg het voorgezet door een echte Spaanse. Gefrituurde aubergine met rietsuikerstroop. Dat laatste is niet heel bijzonder. Het smaakt naar stroop. Het eerste is trouwens evenmin spectaculair. Het smaakt naar gefrituurde aubergine. Desondanks zeker niet onsmakelijk als tapa. Immers: vet en suiker, wat kan een mens nog meer wensen.

Rabo del torros
Ossenstaart, maar dan van een zojuist door de stierenvechter gevelde stier. Meneer heeft het recept opgezocht, maar afgezien van dit nogal lastig te verkrijgen ingrediënt vond hij het een weinig tot de verbeelding sprekend gerecht. Fok het.

Callos (potaje met pens)
Meneer zag mensen het eten, bij navraag (ruim na vertrek) bleek het zelfs gratis te zijn geweest. Een gemiste kans. Alhoewel, vette soep met ingewanden. Net waar je op zit te wachten bij 36 graden. Gelukkig bleek dat  meneer deze eveneens al heeft weggestreept, al lang zelfs. Hij at het namelijk in 2007 op een fiesta del campo in hetzelfde Andalusië.