Meneer maakt limoncello

Limoncello. De eenvoudigste onder de likeuren, maar oh zo lekker. Meer dan wat citroenen, suiker en heel veel alcohol heb je er niet voor nodig. En laat meneer die nu allemaal hebben. Die citroenen en suiker zijn ook voor u, man in de straat, wel aan te komen, maar heel veel alcohol kan een probleem vormen. Het gaat namelijk niet om heel veel flessen, maar om één fles met een heel hoog percentage alcohol. De limoncellomaker koopt dat bijvoorbeeld in het buitenland, 94% sterk. Dat zelfde goedje ligt ook bij de Hanos of Kweker wel, maar is daar behoorlijk aan de prijs. Zelf maken kan natuurlijk ook. Lees bijvoorbeeld het Handboek voor de Vinex-jager er eens op na (als u veel geld over heeft). Meneer zelf had een half litertje van een respectabele 80%.

Hij schilde drie citroenen, gewoon gekocht bij de Lidl. Overal zul je lezen over het belang van het gebruik van biologische citroenen, waar geen opgepoetst glanslaagje om zit. Meneer wast zijn citroenen gewoon even met wat zeep, goed afspoelen en klaar. Hij doet niet zo moeilijk. Uw afgrijzen graag in de comments.  Zo doet hij trouwens ook niet zo moeilijk over het feit dat zijn Poolse, Griekse of anderszins goedkope supermarktcitroenen geen P.G.I. Sorrento citroenen zijn. En dat zijn Limoncello dus helemaal geen Limoncello mag heten. In Italië zijn ze er creatief mee: Limonello, Limoncino, etc.  Enfin, niet moeilijk doen enzo. Zijn zeer dunne supermarkt citroenschillen gingen in zijn huistuinkeukenalcohol, en bleven daar een week of drie dobberen. Binnen enkele dagen werd de alcohol mooi geel. Het rook verrukkelijk. Drie wekenlater  maakte meneer een suikeroplossing van ongeveer 400 gram suiker op een halve liter water (warm maken, anders kun je roeren tot je een ons weegt). Nu had meneer wel eens eerder Limoncello gemaakt, of iets dat daar voor door moest gaan. Citroenschillen in ca 40% alcohol met een flinke dot suiker erbij. Het resultaat was best te drinken, maar het was helder. En Limoncello is troebel. Heldere Limoncello is zelfs de naam Limoncino niet waardig. Daar wil zelfs meneer wel moeilijk over doen. Dat moest anders. Hij wist dat het iets te maken had met het mengen van zeer sterke alcohol met suikersiroop. Dat slaat het, via een hem onbekende reactie ‘blind’. Meneer nam de proef op de som en goot de afgekoelde suikersiroop bij de alcohol. Het resultaat ziet u in het filmpje hieronder. (Ik zal er niet veel over verklappen, maar hoera). Meneer had Limoncello. Lékkere limoncello. Ook iets te sterke Limoncello trouwens, en na wat bijmengen weer wat te zoet.  De juiste verhouding alcohol en suikersiroop moet hij nog eens uitzoeken. Maar het was gelukt. Alleen die naam he.. Limonsnollo?