Dag 23: dit is de dag
Na vandaag is het klaar. Alles wat er nu niet uit komt, komt er nooit meer uit. Dat leert althans de broedliteratuur. Maar meneer laat zijn broedmachine waarschijnlijk gewoon doorstoken tot hij weer vanuit zijn buitenverblijf naar huis gaat (maandag), want baat het niet dan schaadt het niet. Het ergste dat kan gebeuren is dat er een rottend ei ontploft. Geen pretje, maar ach, dan maken we volgend jaar weer een nieuwe machine.
Gisterochtend vroeg begon zich een pikmotief af te tekenen op een schil. Dat bleef vervolgens uren stil (zorgjes, zorgjes) maar ging in de loop van de dag toch door. Ware het niet dat er absoluut geen progressie in zat. Het kuiken kwam niet verder dan het slaan van een klein deukje. Na 12 uur was hij nog geen millimeter verder gekomen. Dit duurde wel erg lang. Meneer sloeg er de thuisbroedliteratuur op na. …zwakke kuikens… cullen (lees: killen) van deze minkukels… niet natuurlijk…. Ai. Meneer besloot toch maar een beetje te helpen. Als je een broedmachine hebt van karton en piepschuim, een UT-200 en een weerstation dan moet je niet over ‘natuurlijk’ gaan zeuren. Met flink wat voorwerk van meneer wist kuiken 2 zich uiteindelijk, luid piepend te bevrijden. Hij oogde kleiner en zwakker dan kuiken 1, dat al binnen enkele minuten de hele doos had verkend, zich een gat naar buiten had gepikt en mevrouw Wateetons had proberen te versieren. Meneer vreesde voor het leven van kuiken 2. Maar een paar uur later was het er nog steeds, en de volgende ochtend, opgedroogd en wel, ook. Sterker nog, het bleek one handsome mofo! Nog een half dagje aansterken in de broeddoos en dan mag hij bij zijn broertje/zusje, die inmiddels in een eigen hok verblijft: een curverbak met wat luchtgaten, houtvezel op de bodem, een drinkbak en een warmhoudlamp. ‘t Is een koddig beest. Hij klimt bij voorkeur op de watertoren alwaar hij heel hard gaat zitten piepen omdat hij er niet meer af kan. Of hij stort zich vol in zijn waterbak waarna hij eveneens keihard gaat piepen omdat hij het koud heeft. Dan droogt meneer hem teder af waarna hij als een bejaarde onder de warmtelamp in slaap sukkelt.
Mevrouw vindt meneers zorgzaamheid erg aantrekkelijk zegt ze, maar vinex-jager technisch verliest hij misschien iets van zijn glans, dat beseft hij.
0 reacties op “Dag 23: dit is de dag”
Geef een reactie
Misschien vind je dit ook leuk
Ultieme patat of friet maken volgens de triple cook methode
Kan de klassieke Vlaamse friet nog beter? Nog krokanter? Ja, dat kan hij. Met de triple cook methode. Check hieronder het recept, inclusief filmpje.
Alternatief worstomhulsel: een petfles
Een petfles kan alles. Van het brouwen van cider en kombucha tot het vangen van rivierkreeftjes. Je kunt er ook worst in maken. Lees meer…
agenda
DROOM JIJ ER OOK VAN OM MIDDEN IN DE ZWEEDSE NATUUR EEN EDELHERT UIT TE BENEN?
Schrijf je nu in.
Wateetons wilde weekend
wat doe je maandag met de kuikens?
En met de toekomstige kippen? Naar een boer brengen..ach, mijn hart breekt op afstand. Schoonmoeder- en vader zin in gezelschap?
Ik kocht een ei. De melkboer zei: ‘t komt zo onder de kip vandaan. ‘k ben nog te laat van huis gegaan om het mee te kunnen nemen. Hier heeft u een jong leven, voor 16 cent of meer en namens de ouders smakelijk eten meneer.
Het lag nog warm te leven in m’n hand. Ik mikte reeds, zorgvuldig op de harde hete rand van de pan en ik kon de geur al ruiken van dit al te vroeg geremde kuiken. Toen het ei zei, toen het ei zei: denk eens dat het een jongetje is dat je hier gaat staan bakken. Denk eens dat het je broertje is dat zacht sist in de pan. Denk eens dat ie verkrampt uit angst de rand probeert te pakken en da
t ie dan terug in de boter glijdt. Wat dan, wat dan?
Ik rolde het zorgvuldig in een deken. En heb toen zelf 2 weken liggen wachten op iets moois. Slechts verwarmd door een hoop slechts verwarmd door een laken tot het ei begon te kraken. En het kuiken zei, het kuiken zei: haha het was geen jongetje dat je had willen bakken. Haha het was je broertje niet dat in de pan was gegaan. En ik had me weer voor de zoveelste keer door een kuiken laten verlakken, maar de volgende dag at ik rijst met hele jonge kip of haan.
Jaap Fisher – het ei
Klassiekertje. Meneer heeft tien hij nog een meneertje was dit regelmatig in de auto op weg maar ouddorp gezongen. En nog zelfs eens mee opgetreden met zijn schoolband.
Maar Vinex-jager technisch bevat de laatste regel een goede wenk.
Zowiezo is dat natuurlijk de hamvraag: worden dit gezelschapskippen en kunnen we binnenkort de eerste vega-worst (yuk!) verwachten? Of worden we binnenkort getracteerd op de beschrijving van het ontstaan van een overheerlijke kippenworst (ah, shit)?