Cadeautjes: meneer rolt van linksboven tot rechtsonder door de cress

Bij de Elle Eten nieuwjaarsborrel kreeg meneer een doos toegestopt, met het verzoek er vooral nog twee of drie meer mee te nemen. Er was blijkbaar ruim ingeslagen. Maar meneer had zijn messenset én koksbuis bij zich en liet dus de stapels achter zich en fietste met één doosje onder de snelbinders naar Amsterdam-Noord. Het bleek cress, van Koppert Cress. Samen met de chioggiabiet hét bordopmaakingrediënt van de chef die met zijn tijd mee gaat. Obligaat en cliché, zouden sommigen zeggen, maar meneer – toch meer een volger dan een leider- doet er nog braaf aan mee.

Meestal liggen ze dus voor de sier op het bord. Maar smaken ze ook ergens naar? Meneer proefde, zonder zich vooraf in te lezen, zijn acht cressjes en noteerde zijn bevindingen alhier. Hij begon linksboven en eindige rechtsonder. Want zo rolt hij.

1. Linksboven: Harig, wat hard. Groot rond blad.  Smaakt groenig, fris, licht, weinig bijzonder. Stevig. Geen erg fijn mondgevoel. Broccoli of pompoen?
   Maar wat is het? Borage Cress
2. Boven, tweede van links:  Paars, klein en puntig. Geur is licht aromatisch. Doet denken aan Thaise basilicum. De smaak is kneitersterk. Een hele heftige pitjeskaassmaak. Komijn, met een beetje groen. Gaaf, maar kan qua smaak zeker niet overal bij.
   Maar wat is het? Shiso Purple 
3. Boven, derde van links: Duidelijk klimplantje. Daardoor heel leuk gevormd, maar moeilijk uit elkaar te trekken, alles klit aan elkaar. Een erwt of iets dergelijks? Smaakt inderdaad zowaar wel wat naar verse erwtjes, met een randje komkommer. Niet heel spectaculair maar visueel wel tof.
   Maar wat is het? Affilla Cress
4. Rechtsboven: Donkergroen elegant rond blaadje. Het tweede blaadjesduo vormt zich net, dat is veel puntiger. Visueel een leuke combinatie. Geen geur, maar de smaak heel verrassend. Zij het niet direct lekker. Zwavelachtig, met in het begin een beetje zoet en een bitter uiteinde. Erg sterk. Ik herken er iets in maar ik weet niet wat. Oh ja, cupasouppoeder, erwtensoepsmaak. Beetje kerrie misschien ook. Crazy spul.
   Maar wat is het? Tahoon Cress
5. Linksonder: Paars, kleine hartvormige blaadjes. Geen geur. Smaakt naar bittere radijsjes. Zelfde scherpte na paar seconden. ‘t Is dat het een blaadje is, want anders zou ik gewoon radijs zeggen. Nogal in yo face motherfucker. Tip: niet je visgerecht mee afmaken.
   Maar wat is het? Sakura Cress
6. Onder, tweede van links:  Bijna dezelfde vorm als de paarse, maar dan in het groen. Weer geen geur. Wel weer scherp, met ook iets radijzig maar dan veel minder sterk. In yo face, amigo, zeg maar.
   Maar, wat is het? Broccocress (denk ik)
7. Onder, derde van links:  Ziet eruit als hondsdraf. Lief blaadje. Ruikt sterk, naar het kussen of de wangen van je oma. Muntig. Zuurtje, weer munt en dan een zoetje. Nog iets oma-erigs wat ik niet thuis kan brengen. Een of ander snoepje ofzo. Lichte haartjes op het blad. Een heel geinig plantje. zou het goed doen op een dessert.
   Maar, wat is het? Atsina Cress
8. Rechtsonder: Vrolijke haartjes. Het zaadje zit er nog aan. Dat geeft een geinige look. Chefs looooove these. Plukje uit een drupje van het een of ander laten steken en je bent het mannetje. Ruikt knoflookachtig, bieslook? De smaak is inderdaad wat knoflokerig/uierig. Tamelijk scherp na een paar seconden. Ook weer veel te sterk voor alleen versiering. Wel heel grappig.
   Maar wat is het? Rocket Chives.

De conclusie: de cress ziet er niet alleen leuk uit, maar heeft in veel gevallen ook een uitgesproken en soms zelfs zeer verrassende smaak. Koppert cress geeft op de website uitgebreide smaakbeschrijvingen en smaaksuggesties. Alleen maar gebruiken voor het mooi is zowel zonde van de cress als van het gerecht.