Maar, wat is het? Kuit!

Dat viel niet mee. De ‘maar wat is het’-vraag leverde veel ‘ham’ en meer van zulks op. Het ijs werd verward met zout en het roze, nu ja, muchos jamones. Maar u had het mis. Het is kuit. De kuit van één kabeljauw, 1680 gram zwaar. Een cadeautje van Jan van As wie meneer afgelopen week gin leerde maken. Want zelf wilde hij bottarga maken. Waarom dat per se van zo’n idioot grote homp kuit moet snapt hij eigenlijk ook niet. Het megalomaanheidsvirus waarde blijkbaar weer eens rond in meneers kop. Hij heeft straks in ieder geval genoeg voor ongeveer 1000 bordjes pasta. Komt u eten?

Gelukkig had meneer nog ongeveer 24 kg zeezout. Hij bestrooide de kuit liberaal en zette de bak op zijn tuintafel. Beetje schuin, gaatje in de hoek en wachten maar, met een schuin oog op de barometer. En jawel, de volgende ochtend lag er een keurig plasje kabeljauwpekel op de besneeuwde tuintegels. Meneer is een fucking McGyver.