Zwamzorgen
Dat paddenstoelen kweken op koffiedik, het is lastiger dan het lijkt. Eerder deed meneer daar al verslag van waarna binnen een dag opeens de eerste grijsbepunte sprietjes uit het gat in zijn Ikea ziploc piepten. Gewoon Heel Lang Wachten leek de oplossing. Beschuit met muisjes en de schoonouders op de koffie: “mag ik ze even vasthouden?” Maar een dag later waren de sprietjes overleden. Het grijze oogje zwart, het sprietje verschrompeld. Wanhoop in huize Wateetons. Maar, onder sprietjes 1 piepten alweer sprietjes 2 te voorschijn. Hoera! Waarna ook zij de volgende dag verschrompelden. Wanhoop! Zo ging het door met sprietjes 3, 4, 5, 6 en 7. Hoerawanhoophoerawanhoop. Ondertussen probeerde meneer zonder kennis of kunde uit alle macht zijn sprietjes te redden. Bespuiten met water, plastic er vanaf, de schimmelklont in een bakje water, meer licht, minder licht. Niets hielp. Tot na een week zelfs de aanwas van nieuwe sprietjes stopte. Wat resteert is somberheid en droefenis en een verschrompelde steenpuist.
Dan maar een stukje fietsen. Afleiding. Het is lente immers. Zeggen ze. Terwijl meneer met geknakte rug en gebroken geest zijn fiets uit de berging haalde viel zijn oog op de vergeten plastic Action-whey-proteïne pot waar zijn andere broed in groeide.
Alien! kijk maar uit!