Wateetons Fluffy Testkeuken

Magimix power blender

Naast zijn vacumeerapparaat, sous vide koker en gehaktmolen behoort de staafmixer tot Meneers top drie van favoriete keukenapparaten. Hij gebruikt hem elke dag. Even een pannekoekbeslagje kloppen, een soepje pureren, een smoothie maken of een proteïne shake bereiden. Voor die laatste twee heeft hij altijd bevroren fruit in de vriezer. Niets zo lekker als een ijskoude aardbeien-karnemelk-kokos-proteineshake met een vleugje limoen en munt na het sporten. Nadeel: niet zo goed voor de staafmixer. Menig exemplaar heeft de stalen tanden stukgebeten op bevroren aardbeien cum suis. Het begint met herrie maken, daarna heet worden, en als de eerste rookpluimpjes verschijnen weet je dat het tijd is om afscheid te nemen. Bedankt voor de goede zorgen.

Onlangs kreeg Meneer van Magimix een powerblender. Zo’n apparaat had hij altijd terzijde geschoven als onnodig. Hij had immers al een staafmixer. En die past wel in een la. Daar is hij na enkele weken uitproberen van terug gekomen. Toegegeven, hij past nog steeds niet in een la maar hij blendert wel TERINGHARD. Met 1200 watt en 22.000 (tweeëntwintigduizend!) toeren per minuut lacht hij elke bevroren aardbei in zijn pokdalig gezicht uit. Geen herrie, althans niet meer dan je zou verwachten op basis van 22.000 toeren en ijs, geen warmte en geen rook. Hij heeft een speciale ijsklontjesstand die erg handig is voor bevroren voedsel, dat anders misschien onaangeraakt op de draaiende messen zou blijven dansen en een stand voor smoothies en soep en is ook handmatig traploos te versnellen van traag naar maximaal. De automatische schoonmaakstand is een handige toevoeging, want hij past nog steeds niet in een la en ook meneers vaatwasser heeft wat moeite met het formaat van de kom. 

Meneer gebruikt zijn staafmixer nog altijd, voor het lichte werk als soepen en sauzen maar grijpt bij behoefte aan geweld naar het Rode Beest.

Protein fluff

Een van die geweldsexplosies is protein fluff. Meneer eet veel eiwitten, iets met bodybuilding, stalen buikspieren en meer van zulks. Er bestaan meerdere soorten eiwitpoeders. Whey proteines worden snel opgenomen, en zijn ideaal voor na het sporten terwijl caseine eiwitten een langzamer afgifte hebben, die neem je bijvoorbeeld voor je gaat slapen. Tot zover meneers #broscience kennis. Hij heeft beide in huis. Het was hem al wel eens opgevallen dat shakes met caseine eiwit een veel romiger structuur hadden dan die met whey. In een experimentele bui zette hij er de ballonklopper op: na een minuut of vijf kloppen ontstond uit één shake een gigantische kom luchtige maar stijve massa, die wel wat weg had van zachte marshmallows en, tja, geklopt eiwit. Na wat googlen bleek hij iets uitgevonden te hebben dat allang bestond: protein fluff. De truuc is bevroren basismateriaal als fruit of ijsklontjes, een vloeistof van enige soort en caseine eiwitpoeder. Met whey werkt het aanzienlijk minder goed. Waarom, daar is hij niet achter gekomen. McGee, noch de Grote Kleyn, noch de Dikke Van Dam hebben een lemma over protein fluff. Het is wachten op het verschijnen van de Wijze Wateetons.

Het is waanzinnig spul. Het blijft heel lang stijf, heeft een enorm romig mondgevoel zonder dat er vet aan te pas komt en na het eten van het equivalent van een shake van 250 ml zit je propvol (wat handig is als je wilt cutten/afvallen). Je kunt er elke smaak aan geven die je wilt en de fluff uitbreiden met bijvoorbeeld beetje crunch, wat de eetervaring wel ten goede komt. Op de internets vind je inmiddels tal van recepten. Nadeeltje: omdat je zo veel lucht binnen krijgt, ga je er wel van boeren.

Meneer maakt op het filmpje dit recept

• 150 gram bevroren aardbeien
• 200 ml halfvolle melk
• 25 gram caseine eiwitten
• een kneepje limoensap
• optioneel een beetje zoetstof

Totaal aantal kC: 231
K: 18,8
E: 27,9
V: 3,4

Geen rook, geen hitte, wel tovenarij en een enorme bak romig vreten zonder de kilocalorietjes. En een boertje.