Negentien willekeurige observaties over Zuid-Engeland
Meneer was een weekje in Zuid-Engeland, met de improvisatie- cq stealthcamper. De volgende dingen vielen hem, in willekeurige volgorde, op:
Er bestaat een voorraad van drie pubnamen die in elk dorp herhaald worden: the Ship’s Inn, the Smugglers Inn en The Harbour Inn. Succes met het vinden van een url, jongens.
De Britten rijden links, ontdekte meneer ter hoogte van Brighton.
Als lid van Britstops mag je op de parkeerplaats van heel veel pubs (en een enkel chakra-centrum) gratis overnachten. Erg romantisch is het niet, maar wel goedkoop. Van de zeven nachten overden meneer en vriendin er vijf op dit soort plekken. ‘s Ochtends vroeg verlieten ze het asfalt om op een aangenamer ogende plek – een weiland, een national park, een McDonald’s- hun ontbijt te genieten.
Over de weilanden: de Britten houden van hekken. En van heggen. De schoonheid van Exmoor National Park hebben we alleen van horen zeggen omdat drie meter hoge en tientallen kilometers lange heggen het aan ons zicht ontrokken. Sowieso niet het beste idee om juist daar met de aanwezigheid van ponies te pochen.
De Britten houden van ijs, van lokale dairy, maar er zijn nauwelijks koeien te zien. Anders dan ijs bieden ze opvallend weinig zuivel. Melk natuurlijk, en wat meer room-varianten dan bij ons maar qua zuivelfermentatievariatie zijn ze niet zo ver. Kindersmaakjes in overvloed, dat wel.
Schapen. Wat moet een land met zo veel schapen? Geen ijs van maken in ieder geval.
De prijzen lijken vergelijkbaar met hier. Uit eten gaan is iets goedkoper. Tanken iets duurder. Zeker als je diesel tapt.
Vleeswaren in Engeland = bacon. Backbacon. In dikke plakken.
Opvallend mooi, dat Zuid-Engeland. En groen. En gevarieerd.
Wij waren helemaal niet ontevreden over wat we in pubs aan voedsel kregen voorgezet.
In mei is er geen buitenlander te zien, de enige andere sporadische toeristen waren andere Britten.
Gelukkig maar, want op het platteland zijn de wegen belachelijk smal. En de heggen hoog, had ik dat gezegd?
Een pint, serieus, hoe krijg iemand dat weg?
Die pies en pasties, die smaken eigenlijk naar niks maar je wordt er wel dik van. Sowieso is alles wat laag op smaak, zelfs de meeste vleeswaren. Buiten de backbacon dan. Het zoutvaatje draaide overuren.
De meeste pubs hebben cider op tap. Vaak wel zonder prik, wat even wennen is (of lang eigenlijk).
Een unicum: meneer en vriendin stapten op goed geluk een restaurant binnen en het bleek géén tourist trap of anderszins tegenvallend etablissement.
Een Freehouse is niet daadwerkelijk free, leerde meneer in de ochtend.
Schapen. Schapen. Ad infinitum.
0 reacties op “Negentien willekeurige observaties over Zuid-Engeland”
Dat was genieten zie ik wel.