Maar, wat is het?

Meneer kocht hem bij zijn standaard ‘maar wat is het’-dealer in Amsterdam Noord. De schappen van deze Surinaamse toko liggen elke dag vol met nieuwe culinaire avonturen. Stiekem hoopte meneer dat het een groene papaja was. Daar kon hij, ex-watthaitons of niet, papajasalade mee maken. “Het is een soort Surinaamse courgette” legde de verkoper uit. Schrikkend van meneers trillende pruillipje: “maar hij is heel lekker. Je kunt hem stoven of bakken”. Nou vooruit maar, als het dan geen papajasalade is dan in ieder geval een ‘maar wat is het’. Alles voor de likes. “De hindoestaanse Surinamers noemen hem loki“.

Meneer rekende een nogal fors bedrag af (“je kunt er met 10 man van eten”
#pruillipje) en ging naar huis. Daar stond het ding een paar dagen op de koelkast voor meneer er mee aan de slag durfde. Hij vond een eenvoudige receptje, waaruit bleek dat de groente ook wel poe heet en dat je loki waarschijnlijk schrijft als lauki.

De doorsnede oogde nogal pitterig en had inderdaad wel wat van een courgette. Zo eentje uit eigen tuin als je terugkomt van vakantie. Na een half uurtje stoven waren die pitten net aan zacht. Of niet hard in ieder geval.

Het eenvoudige receptje smaakte eenvoudig. En de loki/laukie/poe naar niks.