meneer bezoekt de Sligro

Maanden geleden al, meldde meneer dat hij een pasje van de Sligro had geregeld. Hij was er echter niet toe gekomen om de groothandel ook daadwerkelijk te bezoeken. Het hebben van de zaak is het einde van ‘t vermaak, immers. Spreekwoorden bepalen de loop van meneer’s leven. Een bijkomende reden was dat de Sligro een snoeihard anti-kind beleid voert. En meneer doet eigenlijk altijd boodschappen in het bijzijn van zijn dochter Wateetons, die met de beste wil ter wereld niet voor 12+ kan doorgaan. Maar, vandaag, zaterdag 14 juni 2008, was het zo ver. Kind voor de tv (“niet te veel chippies eten en als er wat is dan sms je maar”) en meneer vertrok eindelijk naar het beloofde land.

Het viel eigenlijk een beetje tegen.

Hoewel meneer ook altijd veel plezier beleeft aan het zien van 10 liter emmers appelstroop had hij toch gehoopt op een groter assortiment verswaren. Waar was het lekker brood? Waar de ruime keuze worsten en hammen? Vers gevogelte? Eigenlijk kon alleen de kaas-afdeling hem bekoren. En het feit dat je overal dingen kon proeven. Maar goed, men heeft er beduidend meer keuze dan in de Lidl om de hoek. Meneer kwam thuis met wat truffelaardappeltjes, een fijn Langres kaasje en een zak zeeduivelfilet. En twee emmers appelstroop, voor anderhalve vrachtwagen draadjesvlees.