Dulce de Leche
Buiten het vinologisch deel stelde oud en nieuw in huize Wateetons culinair gezien niet al te veel voor. Gourmetten ’86-style en een oliebol van de plusmarkt bij de koffie. U ziet het voor zich. Een klein lichtpuntje echter was het toetje. Het dodelijk eenvoudige recept had ik gevonden bij een collega-foodlogger. God bless her soul. Saillant detail is overigens dat de logger in kwestie zichzelf en haar partner ook ‘mevrouw’ en ‘meneer’ noemt, ook in Amsterdam woont en zelfs een opvallend overeenkomstige tagline heeft. En dat allemaal ruim voordat uw favoriete foodlog het daglicht zag. Denk je dat je met een originele stijl komt…
Maar terzake: Dulce de Leche. Ook wel milkjam genoemd, maar waarom zou je? Je neemt het liter volle melk, 1,25 kilo suiker (!) en een vanillestokje. Dit verwarm je verschrikkelijk lang, vier uur bleek bij meneer Wateetons eigenlijk nog te kort, tot een stroperige, mierzoete en verrukkelijk geurende massa. Perfect om over ijs te gieten of om er koekjes in te dopen. Je kunt het ook maken met bijvoorbeeld kaneel. Met deze hoeveelheid ingredienten kun je makkelijk drie gesteriliseerde jampotjes vullen. Een voor jezelf en de rest om weg te geven. Of, als je carb-bewust leeft, om allemaal weg te geven.
Mevrouw Gerritsen is tevreden.
Nog makkelijker: zet een dicht blikje gecondenseerde melk (friesche vlag) in kokend water. Wel zorgen dat ‘ie al die tijd helemaal onder staat. Na 2-3 uur is de inhoud veranderd in heerlijke dulce de leche.
[…] Een van de eerste posts die meneer op Wateetons schreeft ging over Dulce de Leche. Hij had het recept gezien bij mevrouw Gerritsen en wilde dat ook wel eens proberen. Het pakte best aardig uit. Een tijdrovend pleuriswerk, dat was het enige nadeel. Vorige week kreeg meneer in een donker steegje een blikje gecondenseerde melk in zijn handen gedrukt. “Drie uur koken” siste de man, waarna hij zijn broek ophees en in de duisternis verdween. Thuisgekomen deed meneer wat hem was opgedragen. Drie uur koken later opende hij met trillende handen het blikje. Het was goudgeel, het was honingzoet, het was… dulce de leche. […]