Waarom het bij één dochter Wateetons blijft
Éen euro slechts, kostte die grote zak puntpaprika’s bij de Turk. Neem mee. Meneer ontdeed ze met de hand van hun zaden en ging aan de slag. Beetje grillen, couscous met wat olijfolie, citroen, koriander en amandelen erbij. Meneer was lekker aan het kokkerellen. Even later lag de inhoud van de pan in de prullenbak en lag meneer te kreunen op de bank. Hij had namelijk ontdekt dat de zak zowel zoete paprika’s als identiek uitziende, loeischerpe pepers bevatte. The hard way. Toen hij even ging plassen.
Ow!
Ik wed dat Meneer volgende keer eerst even voor de zekerheid in zijn ogen wrijft.
duidelijk: loeischerp. Maar dat plassen… wat hep dat mee te maken? Doe dan maar een zoontje, denk ik dan.
Ik kan de openhartige ervaring wel waarderen, hoop voor mevrouw dat het weer goed komt.
Shit man, eikelig ook om dat in 1 zak te doen. Ojee, dat was niet eens een opzettelijk grapje van mij.