Dulce de Leche made easy
Een van de eerste posts die meneer op Wateetons schreef ging over Dulce de Leche. Hij had het recept gezien bij mevrouw Gerritsen en wilde dat ook wel eens proberen. Het pakte best aardig uit. Een tijdrovend pleuriswerk, dat was het enige nadeel. Vorige week kreeg meneer in een donker steegje een blikje gecondenseerde melk in zijn handen gedrukt. “Drie uur koken” siste de man, waarna hij zijn broek ophees en in de duisternis verdween. Thuisgekomen deed meneer wat hem was opgedragen. Drie uur koken later opende hij met trillende handen het blikje. Het was goudgeel, het was honingzoet, het was… dulce de leche.
0 reacties op “Dulce de Leche made easy”
Geef een reactie
Misschien vind je dit ook leuk
Ultieme patat of friet maken volgens de triple cook methode
Kan de klassieke Vlaamse friet nog beter? Nog krokanter? Ja, dat kan hij. Met de triple cook methode. Check hieronder het recept, inclusief filmpje.
Alternatief worstomhulsel: een petfles
Een petfles kan alles. Van het brouwen van cider en kombucha tot het vangen van rivierkreeftjes. Je kunt er ook worst in maken. Lees meer…
agenda
Complete agenda
DROOM JIJ ER OOK VAN OM MIDDEN IN DE ZWEEDSE NATUUR EEN EDELHERT UIT TE BENEN?
Schrijf je nu in.
Wateetons wilde weekend
Leuk trucje idd! Wist niet wat ik las bij het recept van Jamie O’s appeltaart maar het werkt nog ook. Sindsdien zijn er talloze blikken (niet verkregen in steegjes) doorheen gegaan voor meneer Matisse’s manie: dulche de leche ijs.
ik heb het gemaakt in een crockpot of slow-cooker, dan kun je het helemaal 8 uur laten staan, zonder het gevaar dat het aanbrandt. Zie ook http://www.flickr.com/photos/kattebelletje/2270748127/
en nog hetzelfde merk ook!
Meneer maakt mij nieuwsgierig…
– naar hoe dit prachtig spulleke smaken zou.
– naar waar meneer de gore lef vandaan haalt om drie uur koken ‘een tijdrovend pleuriswerk’ te noemen. Want 5 minuten opzetten en daarna 2 uur en 55 minuten snurken een tijdrovend pleuriswerk noemen … Kom nou toch meneer… maak dat mevrouw wijs.
Rest de vraag: ga ik dit ook maken, en écht moddervet worden, of ga ik dit niet maken, maar wél eeuwig gefrustreerd zijn over het feit dat ik niet weet hoe het smaakt. Dankuwel meneer, ik weet het niet meer.
Wel goed lezen he Harrie, tóen was het een pleuriswerk. Nú een fluitje van een cent.
Maar belangrijker: het smaakt als caramel en je moet het eens proberen. Het kost niks, en je kunt er na de eerste hap altijd nog je vrienden en collega’s meer versteld doen staan.