Ovengedroogde tomaten: rampspoed en wanhoop
Ooit maakte meneer zongedroogde tomaten. In de oven. Dat was een mislukking, of in ieder geval geen succes. Na zes uur drogen waren de tomaten verre van droog. Maar tegen die tijd was meneer het wel een beetje zat om steeds de timer van de oven in de gaten te houden.
Maar u kent meneer, hij geeft niet op. Al volgt poging twee of drie soms pas anderhalf jaar na het initiële experiment. Zo lang had hij er namelijk voor nodig om uit te vinden hoe hij de timer van de oven kon foppen zodat deze niet na twee uur af zou slaan om daarmee meneer te verplichten in de buurt te blijven. Om zijn groot technisch inzicht wordt meneer zelden geprezen. Hij moet het meer hebben van rollende biceps en een gulle lach. Enfin, hij pakte wat tape, plakte zijn timertje overdadig vast en ging in de tuin zijn biceps oliën.
Na twee uur klonk er een verdachte *pling*. Meneer’s oventimer bleek ook niet geheel vrij van rollende biceps en had alle plakband los weten te rukken. U, oh beste lezer, had dat haarfijn in de gaten. Waarvan akte. Repsect.
Maar, al draait de timer nog zo snel, een meter ductape achterhaalt hem wel. Er kwam een rustgevende stilte over huize Wateetons. Slechts het ruisen van de ventilator was hoorbaar.
Achttien hele uren lang.
En toen, toen meneer na een dag en een nacht ‘s ochtends verlangend en hongerig de oven in keek, vond hij toen gedroogde tomaten?
Nope.
De tomaten waren ongeveer de helft in gewicht afgenomen, maar dat is lang niet genoeg. Het waren halfzachte, een beetje moesige gerimpelde omaatjes waarbij zich op het snijvlak, zo leek het althans, tijdens het drogen een ondoordringbare laag had ontwikkeld. Daardoor bleef er heel veel vocht binnen.
Fail dus. Alweer. Meneer werd er een beetje verdrietig van. En moedeloos. Weg is al dagen de fonkeling in zij ogen, en zelfs zijn biceps glimmen mat en rollen futloos. In zijn nood wendt hij zich tot u, waarde lezer. Help hem. Hoe maakt hij goede zongedroogde tomaten?
(en een extra fail voor de liefhebber: de ductape heeft vrijwel alle tijdsaanduidingen van meneer’s oven afgetrokken)
0 reacties op “Ovengedroogde tomaten: rampspoed en wanhoop”
Geef een reactie
Misschien vind je dit ook leuk
Alternatief worstomhulsel: een petfles
Een petfles kan alles. Van het brouwen van cider en kombucha tot het vangen van rivierkreeftjes. Je kunt er ook worst in maken. Lees meer…
Kombucha reanimatie. Kun je een verwaarloosde SCOBY tot leven wekken?
Meneer Wateetons, het type dat vol enthousiasme met honderd projectjes begint om ze vervolgens weer allemaal te verwaarlozen, probeert een jaar lang uitgedroogde kombucha SCOBY tot leven te wekken.
agenda
DROOM JIJ ER OOK VAN OM MIDDEN IN DE ZWEEDSE NATUUR EEN EDELHERT UIT TE BENEN?
Schrijf je nu in.
Wateetons wilde weekend
in de zon natuurlijk!!! Gewoon even een vakantie boeken naar een of ander zonnig oord, tomaatjes snijden en op een rekje in de zon leggen.
Natuurlijk! Alles voor de maatschappij en wetenschap!
[pakt zijn koffers].
-op de hoedenplank van de auto
-boven op de cv
-in een tomatenkasje in de zon
Het is met zeer veel reserve dat ik, als eenvoudige amateur in de leer van het zelf voor veel geld en moeite fabriceren wat eenvoudig en goedkoop in een supermarkt gekocht kan worden, de grootmeester de suggestie aan de hand zou willen doen de oven gewoon wat heter te zetten. Zo is het mij, als eenvoudige amateur enz. enz., in een gewone elektrische combi-oven, binnen, ik meen een uur of vier, wel eens gelukt. Uiteraard heb ik toen, eenvoudige amateur enz. enz. verzuimd te noteren op welke temperatuur ik de oven toen had ingesteld, maar ik weet zeker dat-ie hoger was dan de 50 graden van Meneer. Probeer 70 of misschien zelfs 100. En kijk na twee uur eens hoe het er mee staat.
Ik kan matthijs beamen.
Op 100 graden lukt het in een uur of drie.
De tomaten zijn niet zo droog en hard als wat soms in de handel verkocht wordt; maar wel heerlijk geconcentreerd van smaak, veel lekkerder!
Ik hoop er altijd wat over te hebben om op olie te bewaren, maar meestal worden ze in enkele dagen allemaal opgegeten!