Meneer eet een pariëtaalkwab

Het was maandagmiddag. Of meneer zin had om wat ‘incourante’ stukjes beest te komen proeven tijdens de jaarlijks door Ijmert Teekens (Chateaubriand), Joop Braakhekke en Jon Sistermans georganiseerde slachtmaandlunch? Gewoon, omdat testikels en hersenen op weinig enthousiasme van koks en consument mogen rekenen, maar eigenlijk, net als het meeste andere orgaanvlees, wel heel lekker zijn. Welja, meneer was het xboxen toch even zat en had licht ontbeten.

Dus daar zat hij, in Le Garage. Te knabbelen aan testikels en incourante kwabjes en kliertjes. En heel vaak het woord ‘incourant’ te gebruiken, natuurlijk. Een hapje myeline, een likje grijze stof. En was dat een amygdala, of toch een krokant gebakken spekje?

Uiteindelijk proefde meneer testikels, bloed(worst), tong, zwezerik, lever, niertjes en mixed-ingewanden verwerkt tot andouilletes (worst). Hersenen kreeg hij zelfs op drie verschillende wijzen geserveerd. Meneer denkt hij al met al ongeveer 52 IQ punten naar binnen heeft gewerkt. Die niertjes hoeft hij niet meer. Die mag u houden. De testikels daarentegen hebben een basisplaats verworven in meneers food toptien, ergens tussen de parmigiano reggiano en de Bounty (puur). De tong beviel ook, zo goed eigenlijk dat meneer er eentje mee naar huis mocht nemen. Denkt hij.