Pancettini
Hoe trots was meneer op zijn pancetta, enkele weken geleden. Een onbedoeld, maar authentiekerig schimmeltje, een fraai gelaagde snede en een prima smaak. Huis-tuin-opbergschuurpancette. Vol zelfvertrouwen nam hij hem, een paar weken rijpen later, mee naar één van zijn workshops worst maken bij Il Pecorino. Want zelf een kilo pancetta wegwerken komt meneers kaaklijn niet ten goede. Bovendien, wilde hij toegejuicht worden want de twee commentaren op de betreffende post hadden zijn narcistische snaren onvoldoende weten te beroeren. Bij Il Pecorino ging de pancetta op de snijmachine, zoals het hoort. Plakjes van een tiende millimeter, doorschijnend, smeltend op de tong. Ze lagen er mooi bij, op dat bord. Snel vonden ze hun weg naar de aspirant worstmakers, die zich echter nogal op de vlakte hielden over de smaak. “Lekker”, “leuk hoor”, “helemaal niet slecht”. Dat soort dingen. Meneer was een beetje verbaasd. Zelf-gefucking-maakte pancetta mensen! FAN-TAS-TISCH is toch wel het minste wat je erover kunt zeggen? Tot meneer een plakje proefde van de op het zelfde bord geserveerde pancetta, uit het assortiment van de gastheer. Toscaanse pancetta, eigenhandig door Mick uit Italië gehaald. Van een oud boertje geweest, altijd in de schuur gehangen.
Ah.
Dát was pancetta. Daarbij vergeleken stak meneers versie lafjes af. Bleekjes, een beetje slap en smakeloos. Pancettini, op z’n best.
Enfin. Na veel drank gaat het wel weer. Er valt nog veel te leren, zo veel is duidelijk. Of te rijpen, in ieder geval. Meneer laat zich niet kisten en maakt gewoon nóg meer pancetta. Met salie, knoflook en citroen dit keer. Die zal over zes maanden elke Italiaanse pancetta, en oud boertje, vloeren. Knock-out, niet op punten.
0 reacties op “Pancettini”
Geef een reactie
Misschien vind je dit ook leuk
Ultieme patat of friet maken volgens de triple cook methode
Kan de klassieke Vlaamse friet nog beter? Nog krokanter? Ja, dat kan hij. Met de triple cook methode. Check hieronder het recept, inclusief filmpje.
Kombucha reanimatie. Kun je een verwaarloosde SCOBY tot leven wekken?
Meneer Wateetons, het type dat vol enthousiasme met honderd projectjes begint om ze vervolgens weer allemaal te verwaarlozen, probeert een jaar lang uitgedroogde kombucha SCOBY tot leven te wekken.
agenda
Complete agenda
DROOM JIJ ER OOK VAN OM MIDDEN IN DE ZWEEDSE NATUUR EEN EDELHERT UIT TE BENEN?
Schrijf je nu in.
Wateetons wilde weekend
Fantastisch, niet verslagen doch uitgedaagd ! Goed zo.
Ik vind het een hele prestatie! Een gewone -uit de klei getrokken- Hollandse boerenlul (pardon my French) die een pancette weet te maken, in zijn schuur nog wel. Dat die anders smaakt dan een uit Italië gehaalde variant dondert niet. Die Italianen zijn er ook ietwat langer mee bezig geweest om het zo te krijgen…
Ik zeg: proficiat! en laat ze inderdaad maar een poepie ruiken.
OK, ik begrijp dat “Pancetta” best een doel kan zijn, want erg mooi en zo. Bovendien: beter goed gejat dan slecht bedacht.
Maarruhh… Wat te denken van “Amsterdams droogspek” of “Hollands(ch)e drogerij” of iets dergelijks? Pas de kruiderij een beetje aan en maak iets nieuws – pancetta is er tenslotte al. Overigens is ook lang niet alle pancetta geweldig lekker…
Een toetsje kruidnagel kan een aardige historische toets opleveren naar het roerige VOC verleden, maar dat wordt in Italië ook al gebruikt (de dieven !!)
Foelie (uiteraard banda-foelie) kan misschien ook iets betekenen en het gebruik van jeneverbes is ook duidelijk meer uit onze streken dan uit de mediterrane landen.
We hebben in Nederland toch al vrij weinig sterke streekproducten, dus waarom niet een toom Nederlandse (scharrel-) landvarkens op laten groeien op grotendeels beukenootjes, in plaats van de bekende eikeltjes en er vervolgens een mooi product van maken?
Meneer kan hierin wellicht een voortrekkersrol spelen – waarbij de rollende biceps in ieder geval spreekwoordelijk goed van pas kan komen 🙂
Ik ben al benieuwd naar de over 2 jaar gepresenteerde “Beukeworst” met salie en oesterzwammen… Dit natuurlijk naast de gedroogde buikspekvariant, waar Meneer vast wel een passende naam voor weet te verzinnen.
Á propos: De allerbeste wensen voor Meneer, Mevrouw, en Dochter !
Ik ben VOOR! Hulde aan Job voor dit briljante idee.