Eindeloze entstroom?

Het is natuurlijk een beetje vreemd om met yoghurt uit de supermarkt (of biologische winkel, wat u wilt) nog meer yoghurt te gaan maken.

Een terechte opmerking bij het stuk over yoghurt maken, zij het dat de schrijver na al die jaren blijkbaar the true spirit of Wateetons nog niet door heeft. Meneer is niet boos, maar wel verdrietig. En geïntrigeerd, door de rest van het commentaar:

Is de kwaliteit van de kweek zo goed dat je éénmalig kunt enten met supermarkt yoghurt en daarna, vanuit je eigen yoghurt oneindige hoeveelheden nieuwe melk kunt enten?

(Een beetje het zuurdesemidee zeg maar)

Dat moest hij uitproberen.
Hij nam een halve liter volle melk uit de supermarkt en voegde daar een ruime eetlepel volle boerenlandyoghurt aan toe. Hups, zes uur in de oven op 40 graden. Van deze yoghurt, laten we hem voor het gemak batch 1 noemen, nam meneer een ruime eetlepel en voegde die toe aan een halve liter volle melk uit de supermarkt. Hups, zes uur in de oven op 40 graden. Van deze yoghurt, laten we hem voor het gemak batch 2 noemen, nam meneer een ruime eetlepel en voegde die toe aan een halve liter volle melk uit de supermarkt. Na zes uur in de oven op 40 graden ontstond zo batch 3. Voor het gemak. Toen had meneer melk noch zin meer. Maar gelukkig wel een forse stroomrekening.

Op het aanrecht stonden drie batches yoghurt. Vader, zoon en kleinzoon, zo u wilt. Yoghurt was het, in alle drie de gevallen. Zuur en fris en alleszins eetbaar. Maar wel verschillende yoghurtsen. Dat zat hem vooral in de consistentie. Waar batch 1 lekker dik en lobbig was, trés yoghurt, was batch 3 dun en vloeibaar. Niet onsmakelijk, maar meer een zure yokidrink dan echte yoghurt. Batch 2 zat daar netjes tussenin. Kortom, de kwaliteit van de kweek is dus niet dusdanig dat je oneindige hoeveelheden nieuwe melk kunt enten. Dus wacht nog even met die oorlog aub.