ah shit |

Pepernotendrank: een bitter Sinterklaasverhaal

“Kijk, een pepernotendrank” riep dochter Wateetons in de Jumbo. Meneer nam niet eens de moeite zich om te draaien. Moegestreden. Hij staat alleen in zijn pepernotenpurisme. Google laat bij het intypen van dit woord alleen maar bruine halve bolletjes met speculaaskruiden zien en 9 van de eerste 10 hits als je zoekt op receptuur gaan over kruidnoten. Recent kwam er een boek uit over Strooigoed. Zonder recept voor pepernoten. Althans, ook daar slechts een recept voor kruidnoten maar dan onder die andere onheuse – nee, leugenachtige- naam. De ziekte is al in tot het buitenland uitgewoekerd: de Zweden zijn het volgende slachtoffer. En als zelfs van Dale de pepernoot tegenwoordig een “van boven meestal bolrond stukje gekruide koek” noemt moet je je verlies erkennen. Het is over, uit, voorbij. Meneer, en de beschaving, hebben verloren.

“KRUIDNOTEN!” Hij probeerde het te schreeuwen, maar slechts een zacht piepen verliet zijn keel. “Nee echt, pepernotendrank” herhaalde dochter Wateetons. Traag hief meneer zijn moede hoofd op, de blik gedoofd als verregend vuurwerk op 1 januari. “Kijk dan, pepernoten” drong zijn dochter andermaal aan. De ooit zo krachtige vingers, de toetsenbordslopers, de vleeskneders, de hophophop-ers, nu als dunne rietstengels, knakkend bij het lichtste briesje wind omvatten het pak drank. Het stond er: pepernotendrank. Geïllustreerd met… échte pepernoten. Van die taaie.

Met anijs! Licht bepoederd door roggemeel!!

ONREGELMATIG VAN VORM!!! 

PEPERNOTENDRANK! 

Zonder te betalen rende hij naar zijn auto, het pak tegen zijn magere borst geklemd. Het was de eerste keer in jaren dat hij zich niet sjokkend voortbewoog. De grijze vette haren achter hem wapperend als de manen van Americo. De blik scherp, de tred allengs vaster. Thuisgekomen veegde meneer een schoonste kopje dat hij kon vinden leeg met in een emmer water gedoopte onderbroek. Hij ontstak een kaars. In het schemerduister bekeek hij nogmaals het pak. Het was geen droom. Pepernotendrank. Met pepernoten. Zijn trillende handen schroefde de dop eraf en hij schonk grote gulzige slokken van de Godendrank van Gerechtigheid in het gereedstaande kopje. De flauwbruine substantie gutste over de plakkerige rand. Terwijl hij de beker aan zijn gescheurde lippen zette zag hij voor zijn geestesoog de velden goudwuivend rogge, zakken vol anijs en emmers zoete suikerstroop die in deze drank tot een ideale eenheid samenkwamen. 

Het was eigenlijk niet zo lekker.

Meneer likt zijn lippen af en keek, terwijl de donkere druppels van zijn spitse kin rolden in zijn bijna lege mok. Een beetje een gek smaakje ook. Niet zo veel anijs. Of rogge. Traag draaide hij het pak opzij en trok de zwak flikkerende kaars dichterbij. Ingrediënten: halfvolle melk, suiker, wei, maiszetmeel, aroma, karamelsuikerstroop, kaneel, nootmuskaat, foelie, piment, kruidnagel, kardemom en gember.

Het was… kruidnotendrank.


0 reacties op “Pepernotendrank: een bitter Sinterklaasverhaal
  1. Ow meneer, hoe verder in het verhaal, hoe meer de tranen verschenen en over mijn wangen begonnen te stromen. Om u zo alleen te zien in de boze wereld om u heen en dan zo misleid te worden waardoor het kleine lichtpuntje waar u zich op richtte toch een grote teleurstelling werd.
    Sterkte ermee, ben bang voor u dat het niet beter zal worden, maar geef de moed niet op! Blijf opkomen voor uw normen en waarden. Blijf strijden en schrijf ze allemaal aan. Ga er langs, de leveranciers, de verkopers, de tussenhandel en eventueel bij deensen zelf thuis die ze staan te bakken. Als piet van zwart naar wit en van regenboog naar Roetpiet kan moet dit ook mogelijk zijn. Zolang Sint nog een.lange witte baard heeft is er hoop en moet het lukken. Nogmaals sterkte met uw strijd en geef nooit op.
    (PS, misschien een actie in Dokkum organiseren volgend jaar)

  2. Ik ga stuk. Geweldig. Eens over de pepernoten. Die eigenlijk het lekkerst zijn als ze taai zijn. En je net niet je tanden breekt als je er een probeert door te bijten. En vervolgens aan je kiezen blijft plakken en je een lichte paniek voelt opkomen als bij een te grote lepel goede pindakaas. Niet van die vieze met palmvet. De hemel

  3. Ik ga stuk. Geweldig. Eens over de pepernoten. Die eigenlijk het lekkerst zijn als ze taai zijn. En je net niet je tanden breekt als je er een probeert door te bijten. En vervolgens aan je kiezen blijft plakken en je een lichte paniek voelt opkomen als bij een te grote lepel goede pindakaas. Niet van die vieze met palmvet. De hemel

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site wordt beschermd door reCAPTCHA en Google Privacy Policy en Servicevoorwaarden toepassen.

De verificatie periode van reCAPTCHA is verlopen. Laad de pagina opnieuw.


Misschien vind je dit ook leuk

Kombucha reanimatie. Kun je een verwaarloosde SCOBY tot leven wekken?

Meneer Wateetons, het type dat vol enthousiasme met honderd projectjes begint om ze vervolgens weer allemaal te verwaarlozen, probeert een jaar lang uitgedroogde kombucha SCOBY tot leven te wekken.


Onsvanlife Hongarije vlog 2

Onsvanlife Hongarije vanlife vlog 2

In dit tweede Hongarije onsvanlife vlog bezoeken Arianne en Meneer twee van de vier wijngebieden van Hongarije, maakt Arianne kennis met rauwe ganzenlever, en Meneer met darmkrampen.

workshop-worstmaken
Workshop
agenda
31 jan
Driedaagse cursus groente bereiden (vrijdagen) Meerdere dagen

01 feb
Driedaagse cursus groente bereiden (zaterdagen) Meerdere dagen

03 feb
Driedaagse cursus fermenteren (maandagen) Meerdere dagen

04 feb
Driedaagse cursus fermenteren (dinsdagen) Meerdere dagen

24 feb
Driedaagse cursus groente bereiden (drie dagen achter elkaar) Meerdere dagen

13 okt
Driedaagse cursus fermenteren (maandagen) Meerdere dagen

14 okt
Driedaagse cursus fermenteren (dinsdagen) Meerdere dagen
Complete agenda
DROOM JIJ ER OOK VAN OM MIDDEN IN DE ZWEEDSE NATUUR EEN EDELHERT UIT TE BENEN?

Schrijf je nu in.


Wateetons wilde weekend
whatsapp