Meneer maakt meuk: rijke roerbak risotto

De zes kookboeken op zijn naam en het foodwriter op zijn visitekaartje ten spijt kan meneer de Xenos niet passeren zonder even in de uitverkoopbak te kijken. Mislukte sausjes, geflopte chips en glanzende e-nummerbommetjes die zelfs in de Oekraïne van de markt moesten, meneer is er dol op. Een culinair gutmensch met een ranzig randje.  

Onlangs trof hij dit verukkelijke pauper pareltje. Nog niet in de uitverkoop – maar meneer heeft een neus voor Xenos potentie: 4 minuten Rijke Roerbak Risotto. 

Risotto. In 4 minuten! Door te roerbakken! In de hapjespan natuurlijk, dé go-to keukentool voor alle dingen meuk. Hoe krijgt Lassie dit voor elkaar, vraagt u? “De licht gepofte korrel van Rijke Roerbak Risotto (Meneer trilde nog minuten na van dit alliteratieorgasme) heeft maar 4 minuten nodig”.

Het is ricecrispy risotto. Bril-jant. 

Een blik in de zak leert dat de korrels inderdaad gepoft zijn. Luchtige rijstbolletjes, die ook uit het vuistje best prima te eten blijken. Dan proef je dat ze bovendien voorzien zijn van een heerlijke cup-a-soup achtige bouillon-laag. Volgens de ingrediëntendeclaratie krijg je er ook gratis melk, room en zonnebloemolie bij. Je waant je in Italië.

Meneer maakte de ricecrispy risotto volgens de instructies. Inderdaad had hij binnen vijf minuten een bord op tafel. De rijst was zacht, en ook wel een beetje romig cq plakkerig. Maar het was een rare zachtheid, die van een leeggelopen fietsband. Of – bij gebrek aan een beter beeld – vochtig geworden rice crispies. 

“Snel, makkelijk en heerlijk romig, succes verzekerd!” jubelt Lassie. Geen woord van gelogen. Meneer zat te kirren achter zijn dampende bordje om zoveel heerlijke foutheid en raspte er een beetje cheddar over.