Leg vs plof vs boerderijkip – het eten

Om redenen waarover meneer u nog wel eens vertelt had hij plotseling drie kippen in huis. Twee kwamen er bij de Turkse slager vandaan en eentje plukte hij om 8:30 uit het hok van vriend en hobbyboer H. waarna zijn vrouw hem met behulp van een takkenschaar en oranje verkeerspilon aan zijn einde hielp. De kip dus. Geen leuk gezicht, maar het eten van vlees betekent het doden van het dier. 

Nu had meneer dus drie kippen van verschillende afkomst. Ze zagen er ook totaal anders uit. Het vleeskuiken, of plofkip in de volksmond, zag eruit als een kip. Dikke memmen, volle hammen. Wit vlees, vel en vet. Vermoedelijk ergens tussen de 5 en 11 weken geleden geboren. Legkippen worden ouder (zo’n 1.5 jaar) en hoeven niet zo veel vleesaanzet te hebben. Het vet was wat geler, de borsten verwaarloosbaar en de poten opvallend veel langer en dunner. Het vlees was ook beduidend roder. De boerderijkip stonk nog een dag lang naar dood vlees maar na een nachtje in de koelkast was het gewoon kip geworden. Gelige kip, dat wel. Wederom langwerpig en minder vol. Maar vooral heel anders van kleur. Hij had 4,5 maanden op de boerderij geleefd, in de aarde scharrelend.

Meneer gooide een fotootje van de respectievelijke filets online, en de meesten raadden het wel goed.

Maar proef je ook verschil. Meneer gaarde de filets gedurende anderhalf uur sous vide in zijn stoomoven op 58 graden en fakkelde ze nog kort even af in de hete boter. Na even rusten sneed hij ze aan.

De legkip
Een stukje vlees dat door zijn stevige bite niet direct aan kip deed denken. Stevig, maar niet taai. Eerder lekker doorkauwen. Dan viel ook de extra smaak op. Nog steeds kip, maar wel met meer body. Dochter Wateetons vond het maar niks. 

Het vleeskuiken
Boterzacht en sappig. Sous vide for the win. Maar weinig smaak. De beste supermarktkipfilet die je je kunt wensen, als je supermarktkipfilet verwacht. 

De boerderijkip
“Sappig én lekker” oordeelde dochter Wateetons. Inderdaad. Niet te chew van de legkip, niet het volume van zijn plofbroertje maar wel een goede sappigheid, een mooie zachtheid en meer smaak dan plof. 

Het dient gezegd dat qua smaak de verschillen klein waren. Kleiner dan meneer had verwacht. Het verschil in mondgevoel was groter. Meneers top 3 is: boerderij, leg, plof. Dochter Wateetons gaat voor: boerderij, plof, leg.