Wildplukker ben je overal
Op de oostelijke eilanden van Thailand waar meneer momenteel rondreist stoot hij overal zijn hoofd en voorwiel tegen palmen, bananenbomen en zelfs een enkele papaya en – limoenplant. En verder nog vast heel veel meer dat hij niet herkent. De bananen zijn klein en groen, maar talrijk. De limoenstruiken geuren zalig en de kokosnoten hangen schedelbedreigend hoog boven meneers hoofd maar buiten bereik van zijn handen. Op de grond liggen er ook zat, maar dit zijn steeds de bruine, dorre en vaak uitgelopen exemplaren waar je als wildraper niks meer mee kunt. En 25 meter omhoog klimmen, dat mag meneer niet van vriendin. Daar is hij haar (na eerst luid te protesteren) dankbaar voor.
Maar vandaag trof meneer op een zijweggetje in het oerwoud van Koh Kut (haha, hihi #forever13) een groene kokosnoot. Schudden. Klotsen! Dus vers en eetbaar. Nu heeft meneer zich ooit op een strand in de Filipijnen enthousiast op een dergelijke kokosnoot gestort. Dat kostte hem zijn zakmes, zijn halve vakantie, al het kokoswater en zijn complete ego. De schil is zeker 5 cm dik en vreselijk taai, en dan ben heb je nog de noot zelf. Dit keer besloot hij daarom hulp in te schakelen. Na eerst met de aankoop van een portie ‘mango-sticky rice’, een halve tros bananen en een complete ananas geïnvesteerd te hebben in de relatie met stalhouder langs de kant van de weg (kosten: ongeveer €4,50) toverde meneer zijn kokosnoot achter zijn rug tevoorschijn en mime-de met een vertederend schuin gekanteld ‘pleaaaassssssse’-hoofd hakbewegingen met zijn vrije hand. De verkoper mimede ‘vooruit dan maar jongen, omdat je het zo aardig mimet’ terug en was vervolgens EEN KWARTIER bezig met het schoon hakken van de noot. Meneer voelde zich bij elke klap kolonialer. Maar na afloop hij had wel een open kokosnoot, tot de rand gevuld met heerlijk vers vocht én nog een gratis rietje ook. Verrukt namen vriendin Wateetons en hij een paar slokken. Ich bin ein wildplükker!
Hij zette de noot tussen zijn voeten en reed met de brommer naar huis, om daar de rest van de oogst leeg te drinken en te lepelen. Met airco is alles lekkerder. Toen hij zijn brommer voor de deur op de standaard zette, rolde de noot van de voetenplank af en liep leeg in het dorre gras.
Ah shit.
Misschien vind je dit ook leuk
Kombucha reanimatie. Kun je een verwaarloosde SCOBY tot leven wekken?
Meneer Wateetons, het type dat vol enthousiasme met honderd projectjes begint om ze vervolgens weer allemaal te verwaarlozen, probeert een jaar lang uitgedroogde kombucha SCOBY tot leven te wekken.
Onsvanlife Hongarije vanlife vlog 2
In dit tweede Hongarije onsvanlife vlog bezoeken Arianne en Meneer twee van de vier wijngebieden van Hongarije, maakt Arianne kennis met rauwe ganzenlever, en Meneer met darmkrampen.
agenda
DROOM JIJ ER OOK VAN OM MIDDEN IN DE ZWEEDSE NATUUR EEN EDELHERT UIT TE BENEN?
Schrijf je nu in.
Wateetons wilde weekend