RIP Elle Eten, lang leven Paul Faassen en Meneer

Bijna tien jaar lang schreef meneer Wateetons zijn twee of driemaandelijkse column in Elle Eten. Best aardig natuurlijk, grapje hier, schurend randje daar. Nieuw inzichtje op z’n tijd. Maar gewoon een column van 500 woorden in Word.

Hoe die vervolgens in het blad verscheen was van een totaal andere klasse. Snedige kop erboven, paginavullend, spelfouten eruit -foutste grappen soms ook- maar bovenal afgemaakt, in kracht verdubbeld, naar een hoger plan getild door de messcherpe, perfect passende en altijd briljante illustratie van Paul Faassen. Nooit hebben ze elkaar ontmoet. Acht jaar lang een gelukkig lange afstandshuwelijk. Zonder woorden. Zonder gezichten. Zonder aanraking.

De laatste editie van Elle Eten ligt nu in de winkel. Het blad houdt – in print- grotendeels op te bestaan. Zoals zo veel bladen. De briljantheid van Paul Faassen kun je gelukkig nog altijd ervaren in de Volkskrant, in andere tijdschriften – zo lang het duurt- en op zijn site en instagram account. Elle Eten gaat online verder, met eens per jaar een magazine. En, meneer, nu ja, die gaat ook gewoon door. Maar wel een beetje eenzaam.

Klik op de instagram post hierboven voor een selectie van illustraties van de afgelopen jaren.