Meneer, hij kan seitan
Voor een stukje in Elle Eten probeerde meneer onlangs een beetje bite in een burger te krijgen. Een vegaburger (lang verhaal). Dat valt nog heel niet mee. Met ei kom je wel een eind qua binding, maar het mist het vlezige mondgevoel. Bonen en dergelijke binden slecht, en houden dat bonige korrelige. Voordat meneer met gommetjes aan de slag ging besloot hij zich eerst te wagen aan tarwegluten. Die kom je vaak tegen in vleesvervangers en als zichzelf in de vorm van seitan, een Japans eiwitproduct dat bekend staat om zijn vlezige structuur. Met glutenmeel is het makkelijk te maken, maar daar moet je eerst voor naar de toko of gezondheidswinkel (en daar de snuivende minachting van de gluten-vrije kassameisjes ondergaan). Gelukkig kun je ook gewoon met een pak patentbloem van de Lidl seitan maken.
Benodigdheden
- 1 kg bloem
- 500 ml water
- bouillon van enige soort
- grote kom
Bereiding
Kneed bloem en water tot een stevig deeg. Ik liet de keukenmachine dat voor me doen. Ik ben niet gek. Laat een half uurtje rusten. Neem een ruime kom, leg daar de deegbal in en zet de kraan erop, met lauw water. Spoel al knedend alle zetmeel eruit. Het volume neemt enorm af en er blijft een vreemde Freddy Kruegerisaanse massa achter. Het geeft niet als het een beetje uit elkaar valt. Na verloop van tijd zul je merken dat het water steeds helderder wordt. Dat is een teken dat alle zetmeel eruit gespoeld is en er slechts tarwegluten resteren. Ik was er een minuut of 20 mee bezig en hield van de kilo bloem ongeveer 350 gram gluten over. Nu zit er in Lidl patentbloem waarschijnlijk erg weinig eiwit, dus met een goede kwaliteit bloem verwacht ik dat je meer opbrengst zult hebben. Maar ik was zo ook al helemaal niet ontevreden. Kneed er nog wat vocht uit en laat uitlekken. Kook de glutenbal vervolgens in een rijke bouillon (sojasaus, gember en zeewier zijn traditioneel, maar doe wat je wilt) gedurende drie kwartier tot een uur. Laat afkoelen.
Ik sneed de seitan in plakjes, marineerde ze nog even en bakte ze in de hete olie. Het resultaat was verbluffend: een goede snijdbaarheid, een hele vlezige bite en door de marinade en bouillon ook een uitstekende, hartige, smaak. En 100% niet-glutenvrij.
0 reacties op “Meneer, hij kan seitan”
Geef een reactie
Misschien vind je dit ook leuk
Ultieme patat of friet maken volgens de triple cook methode
Kan de klassieke Vlaamse friet nog beter? Nog krokanter? Ja, dat kan hij. Met de triple cook methode. Check hieronder het recept, inclusief filmpje.
Alternatief worstomhulsel: een petfles
Een petfles kan alles. Van het brouwen van cider en kombucha tot het vangen van rivierkreeftjes. Je kunt er ook worst in maken. Lees meer…
agenda
DROOM JIJ ER OOK VAN OM MIDDEN IN DE ZWEEDSE NATUUR EEN EDELHERT UIT TE BENEN?
Schrijf je nu in.
Wateetons wilde weekend
Als je op het laatst door de deegbal lekkere specerijen (kerrie, zout en peper bijvoorbeeld) kneedt, en dan plukjes deeg frituurt, krijg je lang niet vieze snackjes. En neem je half bloem, half volkorenmeel, dan doe je ook nog eens Gezond.
Ik heb er wel geprobeerd wat doorheen te mengen maar het nam het maar lastig op. Frituren is wel een goede ja.
Jeetje, lang geleden deed ik dat wekelijks. Heel goedkoop een gezin voeden.
Ik kookte het in stukjes ter grote van een gehakt balletje of kleiner.
Ik heb er heel vaak met veel succes vega saté van gemaakt. Het laat zich goed roosteren.
Ook een vega stoofvlees variant is er goed van te maken.
Mijn ervaring is, dat de duurdere bloem, toen, niet opwoog tegen de goedkope Aldi variant.
Het zetmeel water kun je nog opvangen en pudding van maken 😉
Ik zag gisteravond een programma over de bouw van de Chinese muur op de Duitse tv. Het bleek dat de bouwers gekookte rijst had gebruikt om de mortel te versterken. De rijst leverde zo een kleefkracht op, dat het een beter resultaat gaf dan een moderne mortel. Dus mocht meneer nog eens een bindmiddel nodig hebben om de tanden op stuk te bijten bij een vegaburger, denk eens aan rijst als kleefmiddel.