Als foodie in de all-inclusie (2)

Daar zat meneer dan, met zijn zes kookboeken en niet meer zo heel zichtbare dito-pack: in zijn zwembroek in de all-inclusive eetzaal. Het ontbijt viel nogal tegen zoals meneer eerder rapporteerde, lunch en het diner waren gelukkig aanzienlijk beter. Shaferbakken galore, maar daarin elke dag vis, kip, lam of rund, rijst, aardappelen, bonen en groente. Dat klinkt niet geweldig, maar de koks deden hun best om te variëren: gegratineerde, gebakken of gepureerde aardappelen, runderburgers of een -stoofschotel, gesauteerde groentemix, okra of moussaka en talloze andere variaties op tomaat en aubergine. En lever. Vaak lever.

Daarnaast werd de BBQ geregeld ontbrand om kippendijen of kebabs te grillen en meneer kreeg zelfs een avond kwartels voorgezet. De meeste gerechten waren goed op smaak, en in de metalen bakken boven een vlammetjes was zelfs aan de opmaak gedacht. De all-inclusive wijn probeerde meneer één keer en besloot het de rest van de maaltijden bij water te houden. Hogelijk verbaasd was men dan trouwens, net als wanneer meneer een alcoholvrije cocktail of een cola-light aan de zwembadbar bestellen. Europeanen zuipen blijkbaar. Elke lunch en diner werd besloten met een keuze uit de forse selectie taarten en koekjes. Een selectie die overigens net als bij het ontbijt voor het oog groter bleek dan op de tong. Het viel ook op dat de Egyptenaren (of hun gasten) van gelatineuze desserts houden, rijstpudding, gello. Alle dingen glibber.

Interessant was verder de drang om rijst met pasta te combineren in een gerecht en vrijwel elke dag weer spinaziepuree met mais te serveren ondanks dat niemand dit opschepte. Of misschien juist daarom. Weggooien is ook zo wat en wie wat bewaart die heeft wat. Zo bestond de ‘middagsnack’ uit broodjes en beleg van de lunch, herkende meneer ‘s ochtends de aardbeienyoghurt als gewone yoghurt op smaak gebracht met de aardbeienmocktail van het diner en leken de reepjes vlees in de salade wel erg op de plakken kippenbeleg tijdens de lunch. Maar, daar is niks mis mee en restanten goed op kunnen waarderen is creatief en no-waste. Mits hygiëneregels en houdbaarheid in acht worden genomen natuurlijk. Welnu, meneer fietste darmwise fluiten door de eerste 6 dagen, tot in het puntje van zijn verblijf een maaltijd op de snorkelboot hem een onvergetelijke 12 uur durende terugreis bezorgde. Ah shit.

Misschien dat ze zo de afwas hadden gedaan?