Kamelenschatje

De middelbare Turks-Nederlandse eigenaresse van de mini-markt om de hoek spreekt meneer consequent met ‘schat’ aan. Op zijn leeftijd moet je aan vrouwelijke aandacht nemen wat je krijgen kunt, dus meneer stapt drie keer per dag naar binnen voor een bosje munt, een appel en een gratis dosis genegenheid. De liefde is geheel wederzijds. Niet vanwege haar aantrekkelijke uiterlijk, maar vanwege haar grote assortiment, waaronder Chinese gedroogde kipworstjes, zelfgemaakte Sucuk, kefirkorrels en, rauwe kamelenmelk. Dat laatste moest meneer proberen natuurlijk. Wat blijkt, de melk komt gewoon uit Nederland, van kamelenmelkerij Smits uit Noord-Brabant. Je kunt er zelfs op safari, een kinderfeestje houden, vergaderen en paintballen. Arme dieren. Zelf melken, dat kan dan weer niet. En dat terwijl meneer al sinds zijn achtste een gediplomeerd geitenmelker is (met een 7,5 weliswaar, terwijl zijn twee jaar jongere zusje een 8- haalde, maar toch).

De samenstelling lijkt erg op die van volle koemelk. Het zou beter verdragen worden door mensen met een koemelkallergie. De smaak is niet bijzonder en lijkt een beetje op buffelmelk. Heel wit en voor dit redelijk hoge vetgehalte opvallend licht smakend, misschien wel wat waterig. Het feit dat het diepgevroren was kwam de consistentie niet ten goede. Meneer zou graag eens proberen er een kaasje van maken, maar met €6,75 per halve liter houdt hij het maar bij deze ene keer proeven. Of misschien nog een tweede keer, want van dat ‘schat’ krijgt hij nooit genoeg.

Eiwit (g/100g)                     3,4
Vet:   (g/100g)                     4,2
Onverzadigde vetzuren 43 %
Lactose (g/100g)                4,3
Energie                                 68,6 kcal/100g