And if we say "GIN", then you say "TONIC"

Het is zo hip dat het al bijna weer uit is. Dan heb ik het natuurlijk over gin. En dan te bedenken dat het eigenlijk een soort jenever is. Daar stamt het zelfs vanaf, wat je nog een beetje terughoort in de naam. Je maakt het door gemout graan te vergisten en vervolgens te destilleren. Jeneverbessen geven het de kenmerkende smaak.  And if we say “GIN”, then you say “TONIC”. (Gin? Tonic! Gin? Tonic!) De cocktail werd in de achttiende eeuw geïntroduceerd in het leger van de Britse Oost-Indië Compagnie. Van tonic werd vermoed dat het tegen malaria werkte, wat nog zo blijkt te zijn ook. De stof die aan tonic zijn bittere smaak geeft, kinine, werkt namelijk koortswerend en doodt malariaparasieten. De Britse officieren temperden de bittere smaak van de kinine met een mengsel van water, suiker, limoen en gin. Good times. Het huidige tonicwater wordt met minder kinine gemaakt en is hierdoor minder bitter. In 2004 is onderzocht of je met de hedendaagse gin-tonics nog altijd malaria kunt voorkomen en het advies was om dat maar liever niet te proberen:

“… considerable quantities (500 to 1000ml) of tonic water may, for a short period of time, lead to quinine plasma levels at the lower limit of therapeutic efficacy and may, in fact, cause transitory suppression of parasites”. This method of consumption of quinine was impractical for malaria prophylaxis, as the amount of drug needed “can not be maintained with even large amounts of tonic”. The authors conclude that it is not an effective form of treatment for malaria. (bron: wikipedia)

Met voor de zekerheid een strip malariapillen in zijn zak verscheen meneer vorige week op workshop ‘shaken & koken met gin’, georganiseerd door Groupon en *-restaurant De Posthoorn uit Monnickendam. Onder leiding van chefkok Jeroen Bavelaar en sommelier Edwin van Egmond maakte meneer samen met andere bloggers een menu en twee cocktails. Allen met gin. Groupon en sterrenrestaurants? Meneer was er ook een beetje verbaasd over. Maar het werd hem duidelijk gemaakt dat in deze economisch mindere tijden ook toprestaurants er liever voor kiezen om een volle tent te hebben voor een lagere prijs, dan een lege tent voor de volle mep. Ze zien de samenwerking met Groupon als een vorm van reclame, bij een segment van de bevolking dat normaliter misschien niet snel een sterrenrestaurant zou bezoeken. De Posthoorn doet het dus,  ‘t Schulten Hues in Zutphen doet het, Ron Blaauw doet het en Niven doet het. Chef Jeroen keek er niet ongelukkig bij.
Het koken zelf bestond voornamelijk uit het bij elkaar pleuren van door de keuken voorbereide pakjes en zakjes, en toch wisten meneer en zijn partner voor één avond het nog te verknallen. (Luister, die zakjes leken enorm op elkaar). Maar meneer pikte, naast het open snijden van een plastic zak, wel een aantal kooktechnieken op waar hij binnenkort eens verder mee gaat experimenteren. En de opmaak van zijn bord kon volgens de chef ‘zo op de kaart’. Dat u het weet. Eigenlijk waren de cocktails het tofst. En laat hij die nou net met u mogen delen: Sweet & Sour Gin-Tonic en Bloody Gin-Tonic door Edwin van Egmond. Happy drinking!
(Oh en een hipstertip: tequila, nú mee beginnen).